چرا چشم‌هايم مي‌سوزند؟

در اين مطلب علل سوزش چشم ها، راه هاي درمان و همچنين نحوه جلوگيري از بروز مجدد اين مشکل را برايتان مي گوييم.

عينک

سوزش چشم ها معمولا نشان دهنده وجود يک مشکل ديگر در چشم ها هستند.

 

سوزش چشم ها، شايع ترين علامت سندرم خشکي چشم ها، بلفاريت (التهاب ورم پلک)، چشمان صورتي و آلرژي هاي چشمي است.

 

اما سوزش چشم ها دلايل ديگري نيز دارد که يکي از رايج ترين آن ها وجود يک جسم خارجي (مثل سنگريزه) در چشم هاست.

 

در بيشتر موارد، با برطرف شدن علت سوزش چشم ها، اين مشکل بهبود مي يابد و علائم آن از بين مي روند.

 

سوزش چشم ها نيز علائم مخصوص به خود را دارد که عبارتند از:

- آبريزش چشم ها

- قرمزي چشم

- درد چشم

- ترشحات چشم

- توليد بيش از حد اشک

- احساس سوزش

- خارش چشم

 

اما سوزش چشم ها خودش مي تواند علامت يک مشکل ديگر چشمي باشد. بيماري هاي چشمي مختلفي وجود دارند که سوزش چشم يکي از علائم آن ها ست. اين بيماري هاي چشمي عبارتند از:

- ورم ملتحمه

- بلفاريت

- سندرم شوگرن

- خشکي چشم ها

- فوتوفوبي (حساسيت چشم ها به نور)

- روزاسه

- گرانولوماتوز وگنر (يک واسکوليت سيستميک مزمني است که عروق کوچک تا متوسط را درگير مي نمايد)

دور شدن از محيطي که باعث سوزش چشم ها شده است، مهم ترين راه درمان اين مشکل است، مثلا دور شدن از محيط پر از گردوخاک و يا محيط پر از دود سيگار

دلايل سوزش چشم ها کدامند؟

متأسفانه علل زيادي باعث سوزش چشم ها مي شوند. در بيشتر موارد، يک عامل محيطي باعث ايجاد اين مشکل مي شود و با دور شدن فرد از آن محيط، چشم ها بهبود پيدا مي کنند.

 

علل محيطي سوزش چشم ها عبارتند از:

- گرد و غبار هوا

- ورزش باد

- آفتاب سوختگي

- مواجهه با نور خورشيد

- دود سيگار

- مواد شيميايي محرک موجود در هوا

- ساير مواد شيميايي محرک مثل کلر موجود در آب استخر شنا

- اسپري مو (مثل تافت) يا رنگ مو و دکلره کردن

- دود و آلودگي هوا

 

علل آلرژي چشمي که باعث سوزش چشم ها مي شوند عبارتند از:

- گرده گل و گياه

- گرد و خاک

- قارچ هاي هوا

- پر، پشم و موي حيوانات خانگي

- مواد معطر و خوشبو کننده مثل عطر، ادوکلن، خوشبوکننده هوا (اسپري ها و عود)

 

بيماري هايي که باعث سوزش چشم ها مي شوند عبارتند از:

- سندرم خشکي چشم ها

- ورم ملتحمه چشم

- بلفاريت

- چشمان صورتي

- سندرم شوگرن

- فوتوفوبيا (حساسيت چشم به نور)

 

ساير علل عبارتند از:

- افزايش سن: همزمان با افزايش سن، بدن و از جمله چشم ها چربي کمتري توليد مي کنند. کاهش چربي در پرده اشکي چشم باعث تبخير سريع تر اشک از سطح چشم ها و ايجاد نقاط خشک روي آن ها مي شود. اين نقاط خشک باعث سوزش چشم ها همراه با بروز علائم ديگر مي گردد.

 

- داروها: اگر اخيرا مصرف داروي جديدي را شروع کرده ايد و به طور ناگهاني دچار سوزش چشم ها شده ايد، به پزشک خود بگوييد. شايد اين دارو باعث سوزش چشم شما شده است که پزشک مي تواند به راحتي با تغيير نوع دارو، مشکل شما را بر طرف کند.

 

- نور زننده و درخشان
استفاده از قطره هاي چشمي بدون تجويز پزشک (به جز اشک مصنوعي) علائم سوزش چشم ها را بدتر مي کند. لذا هيچ وقت بدون تجويز پزشک، از قطره هاي چشمي استفاده نکنيد

درمان سوزش چشم ها

همان طور که قبلا هم گفته شد، دور شدن از محيطي که باعث سوزش چشم ها شده است، مهم ترين راه درمان اين مشکل است، مثلا دور شدن از محيط پر از گردوخاک و يا محيط پر از دود سيگار.

 

در بيشتر موارد، عوامل محيطي ذکر شده در بالا باعث سوزش چشم ها مي شوند و دوري از اين نوع محيط ها باعث بهبودي شما مي گردد.

 

استفاده از اشک مصنوعي به ميزان 4 تا 6 بار در روز نيز مي تواند سوزش چشم ها را تسکين دهد.

 

استفاده از قطره هاي چشمي بدون تجويز پزشک (به جز اشک مصنوعي) علائم سوزش چشم ها را بدتر مي کند. لذا هيچ وقت بدون تجويز پزشک، از قطره هاي چشمي استفاده نکنيد.

 

با مراجعه به پزشک و تجويز او مي توانيد از داروهاي آنتي هسيتامين (به شکل قرص، قطره چشمي و پماد) استفاده کنيد که براي درمان سوزش چشم ها مفيد است. اين داروها، آلرژي يا حساسيت را بهبود مي دهند.

 

هشدار

اگر ترشحات چشمي غليظ (قي چشم) و سبزرنگ مشاهده کرديد، بايستي فورا به پزشک مراجعه کنيد.

 

همچنين اگر نسبت به نور حساسيت داشتيد (فوتو فوبي) و يا چشمتان شديدا درد مي کرد و يا تغييري در بينايي خود مشاهده کرديد، اين ها مي تواند علامت وجود يک مشکل بدتر باشد و بايستي فورا به چشم پزشک مراجعه کنيد.

چرا بعضي‌ها بيشتر احساس سرما مي کنند؟

با جريان پيدا نکردن خون در کل بدن، اندام ها به خصوص دست و پا سردتر مي شود. در برخي موارد علت احساس سرما، نازک شدن لايه چربي زير پوست است که حرارت بدن را ذخيره مي کند.


دماي طبيعي بدن افراد مختلف است. دماي بدن برخي افراد به طور طبيعي بالا و برخي افراد پايين است.

به طور کلي احساس سرما در زنان از مردان بيشتر است. همچنين افراد مسن نسبت به جوان ترها بيشتر احساس سرما مي کنند، زيرا افراد مسن دماي بدن پايين تري دارند، اما در اين زمينه موارد ديگري نيز وجود دارد که بايد در نظر گرفت.

با بالا رفتن سن، ديواره هاي رگ هاي خوني انعطاف پذيري خود را از دست مي دهد، در نتيجه گردش خون ضعيف تر مي شود. با جريان پيدا نکردن خون در کل بدن، اندام ها به خصوص دست و پا سردتر مي شود.

در برخي موارد علت احساس سرما، نازک شدن لايه چربي زير پوست است که حرارت بدن را ذخيره مي کند.

بيماري هاي نهفته مانند اختلالات تيروئيد (که در تنظيم دماي بدن اختلال ايجاد مي کند)، فشار خون بالا و يا حتي ديابت نيز احساس سرما ايجاد مي کند.

گروه ديگري که هميشه احساس سرما مي کنند، زنان هستند. جالب است بدانيد، نتايج بررسي ها نشان مي دهد، دماي بدن زنان نسبت به مردان بالاتر است، اما دست و پاي آن ها سردتر از مردان است.

طي بررسي ها مشخص شد، دماي متعادل دست مردان اختلاف سه درجه اي با دماي دست زنان دارد. اما علت اين امر چيست؟
 
کوتاه بودن دست و پا باعث مي شود خون رساني در بدن روند سريع تري داشته باشد، از اين رو گرماي بدن حفظ مي شود

به نظر مي رسد بدن زنان براي گرم تر نگه داشتن اعضاي حياتي بايد سخت تر کار کند. در نتيجه اين فعاليت، حرارت اندام هاي تحتاني کاهش مي يابد.

بايد دانست که مردان نسبت به زنان عضلات بيشتري دارند و زنان چربي بيشتر، در حالي که عضله گرما ايجاد مي کند و چربي، گرما را ذخيره مي کند.

برخي قادرند سرما را خيلي خوب تحمل کنند. نتايج تحقيقات نشان مي دهد که اسکيموها بر خلاف ديگران داراي جثه ريز و پرتر هستند، از اين رو بدن مي تواند دماي دروني خود را بهتر حفظ کند.

کوتاه بودن دست و پا باعث مي شود خون رساني در بدن روند سريع تري داشته باشد، از اين رو گرماي بدن حفظ مي شود.

7 علت احساس سرماي بيشتر

از جمله عواملي که باعث مي شود يک فرد بيشتر از بقيه احساس سرما کند عبارتند از:

1- کم کاري تيروئيد: غده تيروئيد روند سوخت و ساز بدن را کنترل مي کند و در صورت کم کاري تيروئيد، فرد بيشتر وقت ها احساس سرما مي کند. به طور معمول کم کاري تيروئيد در نيمي از بيماران با آزمايش خون تشخيص داده نمي شود. اگر با وجود طبيعي بودن نتيجه آزمايش، هنوز هم با مشکل روبرو مي باشيد، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنيد.

2- کمبود آهن: آهن براي انتقال اکسيژن به سلول ها و تامين انرژي لازم است. کمبود آهن نيز سبب احساس سرما مي گردد. از پزشک خود بخواهيد براي شما آزمايش خون فريتين بنويسد. فريتين، سلول پروتئيني خون است که داراي آهن است. اين آزمايش کمک مي کند تا پزشک بفهمد بدن شما چه مقدار آهن ذخيره دارد.

با مصرف مواد غذايي سرشار از آهن از جمله گوشت قرمز، جگر و قرص آهن، ميزان آهن بدن خود را افزايش دهيد.

3- کمبود خواب: با کمبود خواب، سيستم عصبي که در تنظيم دما به بدن کمک مي کند، دچار مشکل مي گردد و در نتيجه احساس سرما مي کنيد.

4- گردش ضعيف خون: اگر دچار درد دست مي باشيد، يا در دستتان احساس مور مور مي کنيد، ممکن است به بيمارينشانگان «رينود» مبتلا شده باشيد. اين بيماري زماني رخ مي دهد که رگ ها و مويرگ ها منقبض شوند و گردش خون به اندام هاي انتهايي را محدود کند. مصرف منيزيم اين علايم را تسکين مي دهد.
لاغري بيش از حد و نداشتن چربي کافي، فرد را به احساس سرما مستعد مي کند. همواره سعي کنيد وزن سالم و طبيعي خود را حفظ کنيد

5- عفونت قارچي: عفونت قارچي کانديدا (Candida) آن قدر روي سيستم دفاعي بدن استرس وارد مي کند که سبب اختلال در عملکرد غده هيپوتالاموس مي گردد. علاوه بر احساس سرما، سندروم روده تحريک پذير و سينوزيت نيز علامت ديگر اين عفونت قارچي است. براي از بين بردن اين قارچ ها از محصولات پروبيوتيک (باکتري هاي مفيد) استفاده کنيد و ميزان مصرف قند را کمتر کنيد.

6- استرس: مشکلاتي مانند طلاق و يا از دست دادن شغل سبب استرس مي گردد و روي هيپوتالاموس و به تبع آن غده تيروئيد تاثير مي گذارد. بنابراين براي مقابله با اين وضعيت هميشه به موضوعاتي که دوست داريد، فکر کنيد و همچنين از قرار گرفتن در موقعيت هاي استرس زا بپرهيزيد.

7- بيش از حد ضعيف شده ايد: لاغري بيش از حد و نداشتن چربي کافي، فرد را به احساس سرما مستعد مي کند. همواره سعي کنيد وزن سالم و طبيعي خود را حفظ کنيد.

يبوست مي تواند موجب ميگرن شود؟

حقيقت آن است که يبوست، مخصوصا يبوست هاي حمله اي مکرر و کوتاه مدت مي تواند شروع کننده سردرد باشد و سردردهاي ميگرني مکرر در افرادي که به طور مزمن يبوست را تجربه مي کنند، بيشتر است.

يبوست و ميگرن

بيماري ميگرن که يکي از علل بسيار شايع سردرد مکرر بوده، امروزه شيوع بالايي پيدا کرده است، به طوري که 15 تا 20 درصد مردان و 25 تا 30 درصد زنان از آن رنج مي برند.ميگرن با سردرد شديد و عميق، نبض دار‌ و اغلب دردهاي تکرار شونده وحساسيت چشم ها به نور تظاهر مي کند. درد شديد معمولا از صبح زود شروع مي شود و ممکن است يک سمت سر را درگير کند و همراه بااستفراغ يا تهوع باشد.البته 10 درصد از مبتلايان به ميگرن، دچار اختلالات چشمي، گيجي، ضعف بعد از حملات ميگرن نيز مي شوند.

اما علت اين بيماري چيست؟

علل واقعي سردرد ميگرن ناشناخته است و به نظر مي رسد از فردي به فرد ديگر متفاوت است. اين سردرد از غشاي‌ مغز (مننژ) و از پوست سر‌ منشا مي گيرد و در اثر کشيده شدن يا تحت فشار قرار گرفتن عروق خوني و عضلات سر ايجاد مي شود.در واقع ميگرن در اثر نوسانات هورموني که باعث انقباض و سپس انبساط عروق خوني سر و گردن مي شوند، ايجاد مي شود. وقتي عروق خوني منبسط مي شوند، سردرد شروع مي شود.ظاهرا هورمون ها بيش از حد عمل‌ مي کنند و  به جاي آنکه از حالت انقباض به حالت عادي برگردند، عروق خوني از حالت عادي منبسط تر مي شوند و ايجاد درد مي کنند. بطور همزمان، تورم مغز، آزادسازي مواد شيميايي مشخص و شايد کشش عضلات ايجاد مي شود. اين عوامل به درد مي افزايند.مطالعات نشان داده اند افرادي که به طور مکرر مشکلات دستگاه گوارش نظير ريفلاکس معده به مري، تهوع و استفراغ و نيز يبوست را تجربه مي کنند، با نوعي از ميگرن به نام "ميگرن مرتبط با مشکلات گوارشي" مواجه مي شوند

چه عواملي حملات ميگرن را تحريک مي کنند؟

همانطور که گفتيم تغييرات هورموني، تاثيرات قابل توجهي بر ميگرن دارند. بنابراين تغييراتي مثل قاعدگي، بارداري و مصرفقرص‌هاي هورموني جلوگيري از بارداري معمولا باعث بدتر شدن ميگرن مي‌شود.عواملي مثل گرسنگي، کم‌خوابي، خستگي، استرس‌هاي روحي، ورزش‌هاي سنگين و برخي غذاهاي خاص و بوهاي خاص (مثلا بوي سيگار يا عطر) مي‌تواند باعث شروع حمله ميگرن شود. استرس نيز مي تواند عامل مهمي در تحريک حملات ميگرني باشد.جالب است بدانيد که نه تنها وجود استرس، بلکه رفع شدن ناگهاني استرس نيز مي تواند باعث ايجاد حمله ميگرن شود، براي مثال بعد از گذشتن از مرحله اي تنش زا از زندگي نظير امتحانات مدرسه.

 
آيا يبوست مي تواند منجر به ميگرن شود؟

بله درست است. يبوست و سردرد هاي ميگرني با هم در ارتباط هستند.

 
يبوست که به آن تنبلي روده نيز مي گويند، شرايطي است که مدفوع بسيار آرام در روده بزرگ پيش مي رود. بنابراين پرزهاي روده فرصت بيشتري دارند تا آب و مواد غذايي را از پس مانده آن جذب کنند. پس مدفوع خشک و سفت مي شود و دفع آن هم بدون شک، سخت و دردناک خواهد بود.
يبوست
در برخي موارد يبوست فرد آنقدر شديد است که حتي فرد يک هفته هم دفع مدفوع نخواهد داشت. اما بيشتر افرادي که به طور معمول از يبوست شکايت دارند، معمولا سردردهاي ميگرني را هم گزارش مي کنند.در واقع سردردهاي ميگرني در اين افراد با يبوست مي آيند و مي روند و شرايط را براي فرد سخت و طاقت فرسا مي کنند. اما آيا اين سردردها واقعا به دليل يبوست اند؟
امروزه ميگرن به انواع و دسته هاي مختلفي تقسيم مي شود و براي هر نوع آن، علل متعددي تعريف شده است. اما ممکن است شما هم به ندرت درباره ارتباط سردرد با يبوست شنيده باشيد.اما حقيقت آن است که يبوست، مخصوصا يبوست هاي حمله اي مکرر و غير مزمن مي تواند شروع کننده سردرد باشد و اين سردردهاي ميگرني مکرر در افرادي که به طور مزمن يبوست را تجربه مي کنند بيشتر است.يبوست مي تواند منجر به استرس هاي جسمي و عصبي شود. اين استرس هاي مکرر مي تواند با تاثير بر سيستم عصبي مرکز منجر به بروز سردرد شود.يکي ديگر از نتايج يبوست کاهش اشتها است. کاهش اشتها و عدم توانايي در خوردن غذاها حتي غذاهاي مورد علاقه، معمولا به دليل احساس درد و ناراحتي در ناحيه شکم ايجاد مي شود. پس افراد مبتلا به يبوست معمولا کمتر غذا مي خورند و اين بي غذايي که باعث عدم دريافت مايعات کافي و مواد مغذي به بدن مي شود، مي تواند شروع کننده ميگرن باشد.از دست دادن آب بدن نيز شرايطي معمول در يبوست است. اين کم آبي بدن، حتي اگر داراي شدت متوسط هم باشد به خودي خود مي تواند به سردردهاي خفيف تا متوسط منجر شود.يبوست و سردردها مخصوصا سردرد ميگرني، همچنين مشکل شايع بيماران مصرف کننده داروهاي استاتين اند. استاتين ها داروهايي هستند که براي کاهش کلسترول در افرادي که بيماري چربي خون و کلسترول بالا دارند استفاده مي شوند، مثل آتورواستاتين.استاتين ها اگرچه داروهاي بسيار تاثيرگذار در کاهش کلسترول خون اند، اما تاثير دوم آنها تظاهر يبوست به همراه سردرد است.
البته تنبل شدن روده ها و نيز سردرد عارضه شايع گزارش شده توسط مبتلايان به فيبروميالژي است. بيماري که در آن عضلات متصل شده با استخوان ها دردناک مي شوند. اين دردها اگر چه در ناحيه خاصي از بدن احساس مي شوند، اما بر کل بدن تاثير مي گذارند. هر چه شدت بيماري بيشتر باشد، يبوست و سردرد ناشي از آن هم شديدتر خواهد بود.پس بيماري ها و عوامل گسترده اي شروع سردرد هاي ميگرني را تحريک مي کنند و يکي از آنها يبوست است که امروزه شيوع بالايي هم پيدا کرده است.به طور کلي مي توان گفت بين مشکلات دستگاه گوارش و سردردهاي ميگرني ارتباط وجود دارد. مطالعات نشان داده اند افرادي که به طور مکرر مشکلات دستگاه گوارش نظير ريفلاکس معده به مري، تهوع و استفراغ و نيز يبوست را تجربه مي کنند، با نوعي از ميگرن به نام "ميگرن مرتبط با مشکلات گوارشي" مواجه مي شوند.البته اين ارتباط دوطرفه است و ميگرن نيز در بسياري از موارد مي تواند شروع کننده عوارضي مانند تهوع، استفراغ و يبوست باشد.

بیماری‌های پروستات

همه‌ی مردان در خطر بیماری‌های پروستات هستند، چون به هر حال همه‌ی آنها غده‌ی پروستات دارند. به همین دلیل آشنایی با مشکلات پروستات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در زیر به بیماری‌های شایع پروستات اشاره می‌کنیم:

هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH : ( BPH در واقع بزرگ شدن پروستات بیش از حد طبیعی است.احتمال ابتلای مردان به این بیماری، بسته به سن آنها به شرح زیر است:

سن 3 تا 40 : 1 نفر از 12 نفر

سن 51 تا 60 : 1 نفر از دو نفر 

بالای 80 سال: بیش از 8 نفر در 10 نفر

البته فقط نیمی از مبتلایان به BPH نیاز به درمان دارند. این بیماری منجر به سرطان نمی‌شود، هر چند که هر دو بیماری در سنین بالا مشاهده می‌شوند.

پروستاتیت : اغلب همان عفونت پروستات درنظرگرفته می‌شود. البته ممکن است فقط تورم غده پروستات بدون عفونت باشد. حدود 5 تا 10 درصد موارد پروستاتیت، عفونت باکتریایی است. این بیماری، خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش نمی‌دهد. بر خلاف بیماری‌های دیگر پروستات که در سنین بالا بروز می‌کنند، بیماری پروستاتیت بیشتر در مردان جوان و میان‌سال دیده می‌شود. تقریباً 5 تا 10 درصد مردان در دوره‌ای از عمر خود به پروستاتیت مبتلا می‌شوند.

سرطان پروستات : شایع‌ترین نوع سرطان در بین مردان، سرطان پروستات است.  یک نفر از 6 نفر مرد در طول زندگی خود مبتلا به سرطان پروستات می‌شود. اما رشد سرطان پروستات بسیار کند است و هر از 35 مرد مبتلا به سرطان پروستات فقط یک نفر در اثر این سرطان فوت می‌کند. دلیل ابتلا به سرطان پروستات هنوز مشخص نشده است اما عوامل ریسک مرتبط با آن شامل این موارد است:

سابقه‌ی خانوادگی : وجود برادر یا پدری که سرطان پروستات داشته، شانس ابتلا را دو برابر می‌کند.

نژاد : مردان آفریقایی – آمریکایی نسبت به سفیدپوستان بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند و معمولاً سرطان در مراحل پیشرفته در آنها تشخیص داده می‌شود.

5 نکته مهم درباره‌ی اختلالات خوردن (بی‌اشتهایی عصبی، جوع و ...)

تحقیقات دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهند اختلالاتی نظیر بی‌اشتهایی عصبی، جوع، و دیگر بیماری‌هایی که با غذا و وزن در ارتباط هستند کمتر در بین عموم شناخته شده‌اند، حتی بعضی از متخصصین نیز به خوبی با آنها آشنا نیستند. 

البته بعضی نشانه‌ها مانند کاهش وزن و استفراغ بعد صرف غذا از نشانه‌های شناخته شده‌ی این نوع اختلالات هستند، اما نشانه‌های دیگر آنها کمتر شناخته شده‌اند. در اینجا به منظور تشخیص نشانه‌های کمتر آشکار اختلالات خوردن به چند نکته مهم اشاره می‌کنیم:

1.اختلالات خوردن فقط مختص دختران و زنان جوان نیستند.

اغلب اوقات، مردم فکر می‌کنند بیماری‌های اختلال خوردن فقط در دختران نوجوان و زنان جوان دیده می‌شود، اما واقعیت این است که این نوع بیماری‌ها بطور روزافزونی در بین زنان و مردان در همه‌ی سنین مشاهده می‌شوند، حتی گاهی در بین کودکان یا افراد میانسال نیز دیده می‌شود. تحقیقی جدید که توسط انجمن دارویی کانادا انجام شد نشان می‌دهد که کمبود آگاهی در مورد اختلالات خوردن، در مردان اغلب سبب عدم تشخیص و درمان این بیماری در بین مردان و پسران جوان می‌شود، در حالیکه این افراد 25 درصد موارد مربوط به این بیماری‌ها را تشکیل می‌دهند. یکی از درمانگران به نام «جودی روبین» می‌گوید: هر روز زنان بیشتری در سنین 40 سال و بالاتر را می‌بینم که مبتلا به اختلال خوردن هستند و به ما مراجعه می‌کنند.  اغلب اوقات اختلالات خوردن در سنین بالا به دلایلی نظیر تغییرات عمده در زندگی، از دست دادن کار یا فشار کاری، طلاق یا بچه دار شدن بروز می‌کند.

2. نشانه‌های روحی و روانی نیز به اندازه نشانه‌های فیزیکی وجود دارند

البته نشانه‌های فیزیکی بسیاری وجود دارند که مبتلایان به اختلال خوردن از خود بروز می‌دهند از جمله کاهش وزن، نازک شدن موها، خشک شدن پوست، استفراغ بعد از غذا. اما نشانه‌های روحی اختلال خوردن نمایان‌تر هستند، البته اگر آنها را بشناسید و بدانید به دنبال چه نشانه‌هایی باشید. بیشتر مبتلایان به اختلالات خوردن نشانه‌هایی از افسردگی و عدم اعتماد به نفس دارند. ممکن است فرد مبتلا بداخلاق، خشمگین و مضطرب باشد یا اعتماد به نفسش نسبت به بدن یا بطور کلی نسبت به زندگی‌اش کم شده باشد.

3.رفتارهای عجیب ممکن است نشانه‌ای از اختلالات خوردن باشد.

رفتارهای سخت‌گیرانه  و تشریفاتی هنگام غذاخوردن ممکن است نشانه‌ا‌ی باشد از این که ارتباط فرد با غذا دچار مشکل شده است. شمارش کالری‌های غذا، توجه خاص به بعضی غذاها یا گروه‌های غذایی، دوری از غذا خوردن با دیگران نیز ممکن است نشانه‌های اختلال خوردن باشد. این بیماران هنگام غذا خوردن با دیگران، رفتارهای غیرمعمولی بروز می‌دهند مثلا از ادویه و نمک زیاد استفاده می‌کنند یا ترکیبات غذایی خاصی را می‌خورند. 

4. با نگاه کردن به یک شخص نمی‌توان گفت که او مبتلا به اختلال خوردن است.

تشخیص بیماری اختلال خوردن آسان نیست: بیماری جوع یا بی‌اشتهایی عصبی با کاهش وزن چشمگیر همراه هستند، اما اختلالات دیگر ممکن است حتی با حفظ وزن نرمال هم وجود داشته باشد. یک فرد مبتلا به اختلال خوردن ممکن اصرار زیادی بر حفظ وزن خود در یک عدد مشخص داشته باشد. 

5. توضیح خواستن از بیمار کمکی به حل مشکل نمی‌کند

بیشتر بیماران مبتلا به اختلال خوردن، مشکل خود را انکار می‌کنند، بعضی از آنها حتی به کنترلی که  بر بدن و وزن خود دارند افتخار می‌کنند. پیش کشیدن موضوعاتی مانند غذا و وزنِ شخص بیمار بی‌فایده است، زیرا معمولاًبیمار مشکل را انکار می‌کند و می‌گوید که جای نگرانی نیست.

در عوض باید در مورد مسائل روحی و روانی با آنها صحبت کرد، مثلاً می‌توان گفت : احساس می‌کنم مدتی است افسرده هستی. معمولاً بیمار این مشکل را نمی‌تواند انکار کند و اگر هم همانجا با شما همراهی نکند و کمک نخواهد، متوجه می‌شود که شما به او اهمیت می‌دهید و آماده‌ی کمک کردن به او هستید و زمانی که آمادگی دارد به سراغ شما خواهد آمد.

  آیا آفت دهان همان تبخال است؟

خیر، آفت با تبخال یکی نیست، آفت درون دهان است و مسری نیست. تبخال ویروسی است و اغلب در اطراف لب‌ها و خارج از دهان مشاهده می‌شود و به دلیل ماهیت ویروسی‌اش، بسیار مسری است.

اگر به طور مکرر به آفت دهان مبتلا می‌شویم چه باید بکنیم؟

ابتلای مکرر به آفت دهان  ممکن است عوارض استفاده از یک داروی خاص یا نشانه‌ی بیماری دیگر باشد. در این موارد بهتر است به پزشک یا دندان‌پزشک مراجعه کنید.

البته ممکن است آفت دهانی زمینه‌ی ژنتیکی داشته باشد. اما بعضی از بیماری‌هایی که بر سیستم ایمنی اثر می‌گذارند مانند لوپوس، بیماری‌های مزمن، بیماری سلیاک، ایدز نیز ممکن است سبب آفت دهانی مکرر شوند. البته تشخیص همه‌ی این موارد به عهده پزشک است.

دلیل ابتلا به آفت دهان چیست؟

در بیشتر موارد دلایل ابتلا به آفت دهان دقیقاً مشخص نمی‌شود، عوامل چندگانه‌ای ممکن است سبب بروز آفت دهان شوند. بعضی از آنها عبارتند از:

•خراشیدگی در مخاط دهانی .این خراشیدگی ها ممکن است در اثر مسواک زدن، کار دندانپزشکی یا تصادف بوجود بیاید. 

•رژیم غذایی که کمبود ویتامین B12، روی ، اسید فولیک و آهن دارد.

•خمیردندان‌هایی که دارای سدیم لوریل سولفات هستند.

•حساسیت به بعضی از باکتری‌های درون دهان 

•هورمون‌ها

•استرس

•سیگار کشیدن 

•اشکالات سیستم ایمنی بدن

هنگام ابتلا به آفت دهان از چه غذاهایی پرهیز کنیم؟

از خوردن غذاهای پرادویه و تند پرهیز کنید. غذاهای ترش نیز زخم‌های آفت را تحریک می‌کنند. 

چه خوراکی‌هایی به بهبود آفت کمک می‌کنند؟

ماست : ماست زیاد بخورید. ماست نه تنها به بهبود آفت کمک می‌کندد بلکه از پیشرفت آن نیز جلوگیری می‌کند. البته باید دقت کنید که ماست از نوع شیرین‌شده نباشد (حاوی شکر نباشد).

عصاره‌ی آلوورا : به عنوان دهان شویه می‌توانید از آن استفاده کنید. 

دارچین : مقداری دارچین را در آب حل کنید و به عنوان دهان‌شویه استفاده کنید. تقریبا 5 دقیقه آن را در دهان نگه دارید.

عسل : زخم‌های آفت را با کمی عسل بپوشانید و بگذارید بماند. عسل یکی از مفیدترین درمانهای خانگی برای زخم‌های دهان است. البته طبیعی بودن عسل بسیار مهم است. 

گوجه فرنگی و انبه : میزان مصرف گوجه فرنگی و انبه‌ی تازه را افزایش دهید. این دو میوه به بهبود زخم‌ها کمک می‌کنند.

سیر : سیر دارای مواد ضدباکتری است، همچنین مقادیر زیاد سلنیوم در آن به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند. البته قبل از استفاده از سیر بهتر است با پزشک مشورت کنید.