پزشکان با استفاده از فناوری اسکن مغز تصاویر باورنکردنی از رخدادهای مغز هنگام عاشق شدن ارائه کردند تا مشخص شود که چرا افرادی که عاشق می شوند گاهی غیر منطقی و حتی مضحک می شوند.

به نقل از مهر، پزشکان با انجام اسکنهای مغزی متوجه تغییرات شیمیایی شده اند که در زمان عاشق شدن افراد در بخشهای مختلف مغز رخ می دهد و مهم تر از همه در چنین شرایطی برخی از بخشهای مختلف مغزی خاموش می شوند.

از سوی دیگر این اسکنهای مغزی نشان داده است که عاشق شدن به گونه ای می تواند انسانها را عصبی و ناپایدار کند.

پزشکان و متخصصان این تحقیق ابراز امیدواری کردند که این تحقیقات روزی نشان می دهد که چرا تعدادی از ما در مواردی که به احساسات و عاطفه مربوط می شود پا را از حد فراتر می گذاریم.

بخشی از مغز که از آن با عنوان ” لوب پیشانی یا قدامی ” یاد می شود و برای قضاوت کردن حائز اهمیت است هنگام عاشق شدن از کار می افتد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) قطع این فعالیت را تنها زمانی که فرد عاشق بوده نشان می دهد. این امر موجب شده که فرد از تمام انتقادها و یا تردیدها نسبت به کسی که دوست دارد، چشم پوشی کند.

سمیر ذکی استاد زیبایی شناسی – عصبی در دانشگاه کالج لندن اظهار داشت: وقتی به کسی که دوستش دارید نگاه می کنید، بخشهایی از مغزتان فعال می شوند، اما یک بخش بزرگ در مغز که نقش قضاوت را برعهده دارد از کار افتاده و غیر فعال می شود.

وی اعتقاد دارد که مغز ممکن است برای اهداف زیست شناختی عالی تر چنین واکنشی نشان دهد. افرادی که عاشق هستند هنوز هم می توانند در زندگی خود تصمیمهای مهم اتخاذ کنند برای مثال درباره یک تجارت مهم یا موضوعات غیر احساسی تصمیم گیری کنند و این نوع سلامت عقلی ممکن است شرایطی را ایجاد کند که دوستانشان برای متقاعد کردن آنها در ترک این احساس در روابط غیرعاقلانه با چالش رو به رو شوند.

تمامی اعمال جراحی که به منظور «زیبایی» روی پوست انجام می‌گیرند، چنانچه غیر ضروری بوده و توسط افراد ناآگاه و غیر متخصص صورت گیرد نه تنها نتیجه عکس در بر داشته، بلکه عوارض زیانباری را برای پوست و ظاهر فرد به دنبال خواهد داشت.

زمینه بروز بیماریهای عفونی به دنبال خالکوبی‌ها خالکوبی های عوارض متعددی دارد که ابتلا به بیماریهای عفونی ساده‌ترین و در عین حال مهمترین عارضه این خالکوبی‌ها است و به دنبال ابتلا به بیماریهای عفونی،‌ احتمال انتقال این بیماریها همچون ایدز، ‌هپاتیت، سل و... افزایش می‌یابد. همچنین، حساسیت به مواد رنگی هم از جمله عوارضی است، که در اثر خالکوبی بر روی پوست ایجاد می‌شود.
خالکوبی در پوست برخی از افراد به عنوان یک جسم خارجی عمل می‌کند که در این حالت، پوست وادار به دفاع کردن می‌شود. این وضعیت با علائمی همچون التهاب، تورم، خارش، بروز ضایعات کهیری که گاه به صورت ضایعات برجسته زیر پوستی و در نهایت با ایجاد زخم در پوست، آشکار می‌شود؛ از این‌رو ممکنست جراحی مجدد برای خارج کردن جسم خارجی ضرورت داشته باشد.

استفاده از لیزر در اعمال جراحی:
برخی از اعمال جراحی لیزر که غیر ضروری انجام می‌شود و یا پزشک و جراح نسبت به استفاده از این وسیله ( لیزر ) کاملا «وارد» نباشد، مشکلات و عوارض عدیده‌ای را به دنبال خواهند داشت، ‌برای نمونه جراحی‌هایی که برای از بین بردن چین و چروک‌ و یا جوشگاه‌های ایجاد شده در نواحی مختلف پوست بدن انجام می‌شوند، می‌تواند عارضه اسکار (زخم ) یا گوشت‌های اضافی را ایجاد کند.
همچنین، ایجاد نواحی قرمز و برجسته، گاه به صورت زخم و بیرنگ شدن دائمی (لکه‌های سفید یا پر رنگ گذرا) پوست از عوارض عدم استفاده مناسب از لیزر در اعمال جراحی به شمار می‌آید. بسیاری از عوارض یاد شده با روشهای مختلف ترمیمی - درمانی به مرور زمان قابل علاج هستند.

لیزر از بین برنده موهای زائد:
اگرچه استفاده از لیزر برای از بین بردن موهای زائد بدن، روش مناسبی است ولی در عین حال، باید توجه داشت که فرد مورد معالجه را برای این منظور باید انتخاب کرد، تا با تشخیص رنگ پوست آن بتوان نوع دستگاه خاصی که کاربرد مناسب دارد را بر حسب نوع پوشش جداگانه و با انرژی مناسب مورد استفاده قرار داد. در غیر این صورت ممکنست عوارضی همچون ایجاد زخم، لکه و گاه «اسکار» را به دنبال داشته باشد.

هر گروه از افراد در مشاغل خاص خود از لباس فرم مخصوص استفاده می کنند و لباس فرم در گروه های پزشکی سفید است ولی چند استثناء هم در این بین وجود دارد . لباس سبز جراحان و همچنین لباس آبی و سبز پرستاران جزء این استثناها می باشد.

راستی چرا لباس این گروه ها سفید نیست ؟

جراحان و پرستاران در قدیم لباس سفید میپوشیدند که رنگ پاکی و پاکیزگی است . اما در اوائل قرن بیستم یک دکتر مشهور رنگ لباسش را به سبز تغییر داد، چرا که تصور میکرد این رنگ برای چشمان جراح راحتتر است.
گرچه مشکل بتوان این نظر را تایید کرد که لباسهای سبز به این دلیل رایج شدهاند، اما رنگ سبز ممکن است به خصوص از این لحاظ مناسب باشد که به دکترها کمک میکند در اتاق عمل بهتر ببینند، زیرا رنگ متضاد یا مکمل رنگ قرمز به حساب میآید.

رنگ سبز به دو دلیل به دید بهتر پزشکان کمک میکند :

اول اینکه نگاه کردن به رنگ آبی یا سبز می تواند دید دکتر از اشیای قرمز از جمله احشای خونآلود را تقویت کند. مغز رنگها را نسبت به یکدیگر تفسیر میکند. اگر جراح به چیزی خیره شود، که به رنگ قرمز یا صورتی باشد، حساسیتش را نسبت به آنها از دست میدهد.
در واقع پیامهای مربوط به رنگ قرمز در مغز محو میشود، که میتواند باعث شود پزشک تفاوتهای ظریف رنگ اجزای بدن را به درستی نبیند.
نگاه کردن گاه به گاه به چیزی سبزرنگ میتواند چشمها را به تغییرات در رنگ قرمز حساستر کند.

دوم اینکه چنین تمرکز شدید و مداومی بر روی رنگهای قرمز ممکن است باعث توهمات بینایی سبزرنگ روی سطوح سفیدرنگ شود که حواس جراح را پرت میکند. این شبحهای سبزرنگ در صورتی که نگاه جراح از بافتهای قرمز بدن به چیزی سفید رنگ مانند پارچه های تخت یا لباس سفید متخصص بیهوشی بیفتد، ممکن است ظاهر شوند.

یک شبح سبزرنگ از احشای قرمز بیمار ممکن است روی پسزمینه سفید ظاهر شود. جراح به هر جا که نگاه کند، این تصویر پریشانکننده مانند نقاط نورانی شناوری که پس از فلاش زدن دوربین جلوی چشمان شما ظاهر میشود، دید او را دنبال میکند.
این پدیده به این علت رخ میدهد که نور سفید حاوی همه رنگهای رنگینکمان از جمله سبز و قرمز است.

همانطور که در بالا گفته شد، از آنجایی كه دید جراح حساسیتش را به رنگ قرمز از دست داده است، بنابراین مغز پیامهای دریافتی را به رنگ سبز تفسیر میکند.

اما اگر دکتر به پارچه های سبز یا آبی به جای سفید نگاه کند، این اشباح سبز رنگ با رنگ سبز مخلوط میشوند، و حواس او را پرت نمیکنند. بنابراین به نظر میرسد که رنگ سبز برای دکترها بهترین رنگ باشد.

(به یاد اخبار علمی، فرهنگی، هنری جمله مان را این گونه شروع می کنیم) محققان به روش جدیدی دست یافته اند که با استفاده از آن سلول های بنیادی عصبی را به نخاع بیماران فلج قطع نخاع تزریق کنند. این کار با موفقیت باعث برگشت حس به قسمت های بی حس شده است.

به گزارش New Scientist، یک آزمایش کوچک روی سه بیمار قطع نخاعی انجام شده است و ۲۰ میلیون سلول بنیادی عصبی مستیقما به نخاع آنها تزریق شده است. این سلول ها از بافت های مغزی جنینی اهدایی استخراج شده اند. طبع معمول و برای جلوگیری از رد این پیوند (خراب شدن این سلول ها توسط سیستم ایمنی) این سه بیمار داروهای سرکوب کننده ایمنی دریافت کرده اند.

قبل از درمان هر سه بیمار، از زیر پستان به پایین هیچ حسی نداشتند. ولی خوشبختانه شش ماه پس از درمان، دو تا از بیماران حس تماس و گرما را در شکم خود به دست آورند. شاید به نظرتان این مسئله چندان اهمیتی نداشته باشد، اما این آزمایش را می تواند گامی بسیار بزرگ در درمان بیماران فلج دانست. استفن هون یکی از محققان این آزمایش گفته است:

در حقیقت ما در دو بیمار حس تماس سطحی، گرما و شوک های الکتریکی را بازگردانده ایم. حس آنها بسیار به حس انسان های عادی نزدیک شده است.

این سه بیمار اولین گروه ۱۲ نفره ای هستند که تحت درمان قرار گرفته اند و پاسخ مثبت و موفقیت آمیز آنها هان و همکارانش را برای ادامه تشویق کرده است. این موفقیت در کنفرانس سالانه انجمن نخاع جهانی در لندن مطرح شد.

هنوز مشخص نیست، سلول های بنیادی چگونه حس را بهبود بخشیده اند. محققان حدس می زنند این سلول ها به ترمیم غلاف میلین سلول های عصبی آسیب دیده کمک کرده اند، یا شاید باعث کارایی بهتر سلول های فعلی شده اند.

هنوز خیلی زود است که بگوییم به درمان کامل فلج نخاعی دست یافته ایم. اما مطمئنا روزی در آینده نزدیک به این موفقیت خواهیم رسید که به فلج به عنوان یک بیماری موقتی نگاه شود.

  به تازگی بیماری با آسیب دیدگی جمجمه درمان رادیکالی جدیدی را تجربه کرد: ۷۵ درصد از جمجمه آسیب دیده وی با یک پروتز چاپ سه بعدی جایگزین شده است. این اولین بار است که چنین جایگزینی جمجمه ای در جهان مورد استفاده قرار می گیرد. 
این گیرنده تاریخی صفحه جمجمه که تا کنون ناشناس باقی مانده، یکی از صدها نفری است که هر ماه در ایالات متحده دچار چنین صدمات جدی به کاسه سر می شوند. البته این صدمات همیشه جدی بوده، اما غیر قابل جبران نیستند. 
برای آسیب های کوچک تر تا کنون از قطعات پیش ساخته پلاستیکی یا فلزی استفاده می شده است، اما برای آسیب های بزرگتر لازم است که قطعات اختصاصی ساخته شود. که در این مورد خاص از خدمات ویژه شرکت Oxford Performance Materials بهره گرفتند. 
در این مورد آنها ابتدا جمجمه بیمار را اسکن کردند و سپس با استفاده از پلیمرهای سازگار با بدن به چاپ پروتز جمجمه پرداختند. تیم ویژه ای از شرکت آکسفورد دو هفته مشغول ساخت و آماده سازی این ایمپلنت برای سوار شدن روی استخوان های سر و مغز بیمار بود. این عمل به صورت اختصاصی توسط سازمان غذا و دارو مورد تایید قرار گرفته و در هفته گذشته انجام شد. 
اکنون حال بیمار مساعد و رضایت بخش اعلام شده است، اما برای رعایت حریم خصوصی وی و همچنین ترسناک بودن عکس های چنین عمل جراحی، تصویری از آن منتشر نشده است. 
آیا روز به روز رویای انسان-ماشین و سایبرگ به حقیقت نزدیک تر می شود؟ یا تکنولوژی به کمک انسان آمده تا کمیت و کیفیت زندگی را بهبود بخشیده و ما را به آرمان شهر فلاسفه نزدیکتر کند؟ نظر شما چیست؟

چرا خانم باردار خونریزی می‌کند؟

خونریزی واژن در طول بارداری می تواند ترسناک باشد، با این حال امری شایع است و همیشه نشانه مشکل نیست.

اغلب زنان بارداری که دچار خونریزی واژن می شوند، خصوصا در سه ماهه اول بارداری (هفته های یک تا دوازدهه بارداری)، نوزادانی سالم به دنیا می آورند. با این وجود باید خونریزی از واژن را در این دوران جدی گرفت.

گاهی اوقات خونریزی در دوران بارداری می تواند نشان دهنده سقط جنین یا شرایطی باشد که نیاز به درمان فوری دارد.

شما با کسب اطلاعات در مورد علل شایع خونریزی در طول بارداری می توانید بفهمید که دنبال چه چیزی باشید و چه هنگام با پزشک خود تماس بگیرید.

علل خونریزی واژن در بارداری

1- سه ماهه اول بارداری

- سرطان دهانه رحم

- تغییرات دهانه رحم شامل جریان خون بیشتر به سرویکس و نرم شدن آن باعث خونریزی واژینال بی خطر بعد از نزدیکی یا تست های لگنی می شود.

- بارداری خارج از رحم

- خونریزی در اثر لانه گزینی جنین در رحم، در اوایل بارداری طبیعی است که تقریبا 10 تا 14 روز بعد از لقاح و در اثر اتصال تخم بارور شده به دیواره رحم رخ می دهد.

- سقط

- بارداری مولار یا بارداری پوچ: یک اتفاق نادر است که در آن به جای جنین یک توده غیرعادی بعد از لقاح در داخل رحم شکل می گیرد.

- بعضی عفونت های دهانه رحم

2- سه ماهه دوم بارداری

- سقط جنین

- جفت سرراهی

- جداشدن ناگهانی جفت

- بازشدن زودرس دهانه رحم که سبب زایمان زودرس می شود.

- زایمان زودرس که ممکن است سبب خونریزی کمی شود، خصوصا اگر همراه با انقباضات منظم، کمردرد و فشار لگنی باشد.

- مشکلات دهانه رحم مثل عفونت، التهاب یا تومور دهانه رحم

- پارگی رحم: یک اتفاق نادر، اما تهدید کننده زندگی که در آن رحم در محل زخم بر اثر سزارین قبلی دچار پارگی می شود.

3- خونریزی واژینال طبیعی در اواخر زایمان

غیر از خونریزی هایی که می توانند سبب ناراحتی شوند، بعضی از خونریزی های واژن در اواخر بارداری طبیعی است.

با نازک شدن دیواره رحم و آمادگی آن برای زایمان، موکوسی که دهانه رحم را مسدود کرده است خارج می شود.

در این زمان شما متوجه ترشح چسبناکی خواهید شد که می تواند همراه کمی خون باشد.

این خونریزی نشانه طبیعی زایمان است که می تواند یک یا دو هفته بعد رخ دهد.

چه هنگام به پزشک مراجعه کنید؟

شما باید پزشک خود را از هر نوع خونریزی در دوران بارداری مطلع سازید.

برای توضیح در مورد اینکه چه مقدار خونریزی داشته اید، خونریزی شما چگونه بوده است و آیا حاوی لخته یا بافت بوده یا نه، خود را از قبل آماده سازید.

1- سه ماهه اول ( هفته اول تا دوازدهم بارداری)

- چنانچه لکه بینی یا خونریزی خفیفی داشته اید که در عرض یک روز از بین رفته است، در جلسه ویزیت بعدی، پزشک خود را در جریان بگذارید.

- چنانچه خونریزی واژینالی داشته اید که بیش از یک روز طول کشیده است، در عرض 24 ساعت با پزشک خود تماس بگیرید.

- چنانچه خونریزی متوسط تا شدید، خروج بافت از واژن یا خونریزی همراه با درد شکمی، گرفتگی و تب و لزر داشتید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

2- سه ماهه دوم (هفته های سیزدهم تا بیست و چهارم بارداری)

- چنانچه خونریزی سبکی داشتید که در عرض چند ساعت از بین رفت، همان روز با پزشک خود تماس بگیرید.

- چنانچه خونریزی شما بیش از چند ساعت به طول انجامید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

- چنانچه خونریزی همراه با درد شکمی، گرفتگی، تب و لرز و انقباض بود، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

3- سه ماهه سوم (هفته های بیست و پنجم تا چهل بارداری)

- اگر قبل از 37 هفتگی دچار هر میزان خونریزی شدید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

- چنانچه دچار خونریزی همراه با درد شکمی شدید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

هشدار

به یاد داشته باشید که در هفته های آخر بارداری، ترشح غلیظ و چسبنده واژن که همراه با خون باشد، نشانه طبیعی نزدیک بودن زمان زایمان است.

جراحی زیبایی گوش

ممکن است شما به گوش‌های خود به عنوان یک عامل زیبایی نگاه نکنید، ولی آنها در ظاهر شما تاثیر دارند؛ به عنوان مثال گوش‌هایی که از حد معمول بزرگ تر هستند، تاثیری ناخوشایند در بیننده ایجاد می کنند.

افرادی که گوش‌هایی برجسته دارند، معمولا موهای خود را به نحوی آرایش می کنند که گوش‌هایشان دیده نشوند، ولی عملا این کار در بعضی مواقع امکان‌پذیر نیست و گاهی شوخی‌ها و تمسخر‌ دیگران، فرد را آزار می دهد. پسران معمولا مانند دختران نمی توانند مو‌های بلند داشته باشند تا با کمک آنها گوش‌ها را بپوشانند، لذا جراحی زیبایی گوش می تواند هم از نظر روحی و هم از نظر زیبایی، مفید باشد و در ‌بعضی افراد اعتماد به نفس را افزایش ‌دهد.

گوش‌های طبیعی و زیبا را باید با چه معیارهایی بشناسیم؟

گوش‌های زیبا ممکن است شکل‌های مختلفی داشته باشند، ولی مهم‌ترین مساله، هما‌هنگی آنها با سر و صورت است. اغلب افراد ترجیح می‌دهند که گوش‌هایشان نزدیک‌ به سر بوده و از حد ابرو تا قاعده ی بینی ادامه یابند.

لاله گوش ممکن است در شرایط زیر نیاز به ترمیم و اصلاح داشته باشد:

اول: لاله گوش برجسته که این نوع لاله گوش معمولا اندازه طبیعی داشته، ولی نسبت به سر برجسته‌تر قرار می‌گیرد. این نوع نقص لاله گوش که اصطلاحا بلبلی به آن گفته می شود، می تواند یک‌‌طرفه یا دو طرفه باشد.

دوم:‌ هنگامی که لاله یک گوش نسبت به گوش دیگر کوچک تر یا بزرگ تر است و یا نقص ظاهری خفیف دارد.

سوم: عدم تشکیل لاله گوش به‌ طور مادرزادی که ممکن است با نقایص مجرا و شنوایی گوش همراه باشد.

چهارم: لاله گوش آسیب دیده یا کنده شده در اثر ضربه، سوختگی، سرمازدگی یا پارگی نرمه در اثر استفاده گوشواره سنگین یا کشیده شدن ناگهانی گوشواره.

بهترین زمان برای درمان نقایص مادرزادی گوش چه سنی است؟

در اغلب موارد، جراحی زیبایی نقایص مادرزادی گوش از شش سالگی به بعد توصیه می شود.

پس از این عمل نیاز به چه مراقبت‌های خاصی است؟

پس از جراحی یک پانسمان نرم در محل عمل می گذارند و دور سر با باند می بندند.
بعد از برداشتن پانسمان به بیمار توصیه می شود که یک باند کشی برای مدت یک تا چند هفته (به خصوص شب‌ها) روی گوش‌های جراحی شده ببندد. درد ناشی از عمل معمولا با قرص‌های مسکن کنترل می شود. ظرف مدت یک هفته کودکان می توانند به مدرسه و بزرگسالان به محل کار خود بروند.
خون‌مردگی و تورم ناشی از عمل هم پس از مدت کوتاهی برطرف می‌گردد. اغلب به بیماران توصیه می شود که پس از جراحی تا دو هفته به پشت بخوابند تا به گوش‌هایشان فشار نیاید. برخی از افرادی که تحت جراحی زیبایی لاله گوش قرار می گیرند، ممکن است احساس کنند که غضروف به مقدار لازم به سمت عقب کشیده نشده است. در این گونه موارد می توان یک جراحی کوچک ثانویه برای رضایت بیشتر بیمار انجام داد.

گاهی حتی انداختن گوشواره های سنگین باعث پارگی نرمی گوش و بدشکلی آن می شود.
اگر مایل هستید از گوشواره های بزرگ استفاده کنید، حتما به صورت متناوب به نرمه گوش خود استراحت دهید، زیرا گوشواره های سنگین سبب بزرگ شدن سوراخ گوش شده و شانس پارگی آنها را افزایش می‌دهند. قبل از ایجاد سوراخ‌های متعدد در لاله گوش بهتر است خوب فکر کنید، این سوراخ‌ها به خصوص در قسمت فوقانی و یا لبه های گوش مشکل‌ساز هستند.
سوراخ کردن غضروف گوش از نظر طبی مجاز نیست، چون عفونت غضروف سبب تخریب و از بین رفتن آن می شود.

در ابتدای تولد چنانچه اختلالی مختصر در لاله گوش وجود داشته باشد، ممکن است به کمک چسب بتوان آن را تعدیل کرد، ولی به‌طور کلی جراحی لازم است.

جراحی زیبایی گوش با هر سه روش بی حسی موضعی، نیمه بی‌هوشی و یا بی‌هوشی کامل قابل انجام است.

در جراحی زیبایی گوش پشت لاله ی گوش را برش می زنند که برای جلوگیری از برگشت غضروف لاله گوش به حالت اولیه، پشت این غضروف نیز در قسمت‌های لازم تراشیده شده و چین های مربوطه ایجاد و سپس برش پوستی دوخته می شود، طوری که بعد ازعمل، جای برش قابل رویت نباشد.
عمل جراحی هر دو گوش، حدود دو ساعت زمان می‌برد.