لاک ناخن و مواد آرایشی ناخن از دیدگاه پزشکی

مواد آرایشی ناخن برای رنگ کردن ناخن، افزایش طول ناخن به طور مصنوعی و یا افزایش مقاومت ناخن به کار می‌روند.

لاک ناخن باعث درماتیت تماسی آلرژیک می‌شود. شخصی که به لاک ناخن حساسیت دارد ممکن است در انگشتان و پلک، صورت و گردن و جاهایی که لاک ناخن زمانی که در حال خشک شدن بوده تماس داشته دچار حساسیت شود. فرمالدئید یک ترکیب آلرژی‌زا می‌باشد. افرادی با حساسیت به لاک ناخن می‌توانند لاک‌های hypoallergenic را که بدونفرمالدئید هستند استفاده کنند. لاک‌های قرمز رنگ ممکن است باعث زرد رنگ شدن و یا بی‌رنگ شدن ناخن شوند.
کوتیکول از عفونت ناخن جلوگیری کرده و سلول‌های مولد ناخن را محافظت می‌کند پس بهتر است چیده یا کوتاه نشود.
افزایش طول ناخن ها ممکن است به وسیله ناخن‌های پلاستیکی که کل ناخن یا انتهای ناخن را می‌پوشاند انجام شود. ناخن‌های مصنوعی با چسب‌هایی چسبانده می‌شوند که حاوی methacrylate هستند که یک ماده حساسیت‌زا می‌باشد. چسب‌های بدون Methacrylate ممکن است باعث شکاف و ترک ناخن شوند. جعبه‌های مخصوص ترمیم ناخن هم از این چسب‌ها استفاده می‌کنند.
استفاده طولانی مدت از ناخن‌های کاشته شده از آماده مصرف گرفته تا ناخن‌های کاشته شده برای استفاده طولانی مدت می‌تواند باعث واکنش‌های دردناک و شدید شامل عفونت پوست اطراف ناخن‌ها، شل شدن ناخن‌ها و درماتیت شود. خانم‌هایی که از ناخن‌های مصنوعی و کاشته شده استفاده می‌کنند برای زمان طولانی ممکن است مشاهده کنند که ناخن‌های طبیعی آنها نازک‌تر و مات‌تر شده است. متخصصان پوست پیشنهاد می‌کنند ناخن‌های مصنوعی هم ۳ ماه یک بار برداشته شوند و اجازه داده شود تا ناخن‌های طبیعی استراحت کنند.

چگونه می توانیم ناخن های زیبا و محکم داشته باشیم

یکی از بخشهای مهمی که به عنوان یکی از نشانگرهای سلامت بدن عمل می کند ناخن ها هستند. در بسیاری موارد، بروز تغییر در شکل، رنگ، قوام و سایر خصوصیات ناخن، می تواند نشانه بروز بیماری جدی در سایر ارگانهای حیاتی بدن باشد، البته این مسئله کلی نیست و در بعضی موارد در اثر عوارضی که بر روی خود ناخن ایجاد می شود، تغیراتی بروز می کند.

عمل اصلی ناخن در انسان مراقبت از انگشتان و کمک به فعالیتهای حرفه ای است. سلامت ناخن از دیدگاه زیبایی بسیار با اهمیت است. از طرفی وضعیت ناخن می تواند نشانه ای از موقعیت اجتماعی فرد باشد.

ناخن ها بطور عمده از کراتین ساخته میشوند که در واقع پروتئین مو و پوست نیز هستند. اگر چه ناخن دارای شکل ویژه ای از کراتین می باشد، که به نام « کراتین سخت» معروف است و مشابه ترکیبات شیمیایی شاخ حیوانات می باشد. بعلاوه ناخن دارای مقادیر کمتری کلسیم، آهن و روی نیز هست.

خاصیت انعطاف پذیری نسبی ناخن به دلیل فسفولیپیدها می باشد که در غشاء سلولهای بدن ماده اصلی تشکیل دهنده آن است.

آب قادر است از ناخن عبور کند، به همین دلیل است که تکرار تماس با آب و شوینده ها می تواند ناخن را خشک و شکننده کند.

قدرت و استحکام ناخن نه تنها به ترکیبات آن بلکه به شکل آن نیز بستگی دارد. ساختمان ناخن مشتمل است بر صفحه ناخن (nail plate) که ساختمانی سفت دارد و در تمام عمر رشد می کند، پاتریکس یا لایه زایای ناخن که عامل تولید مثل سلولی در رشد ناخن است، لانولا یا ماهک که در ناحیه شست دست و پا مشخص تر است، بستر ناخن و کوتیکول نیز بستری عروقی است که صفحه ناخن بر روی آن قرار می گیرد.

متوسط رشد ناخن 3 میلی متر در ماه است ولی بین 4/4-9/1 میلی متر در ماه متغیر است.

فصول مختلف و بیماریهای خفیف اثر ناچیزی بر رشد ناخن دارد. قد یا وزن فرد روی رشد ناخن تأثیری ندارد. مردان رشد ناخن بیشتری تا 19 سالگی دارند، این تفاوت از این سن کاهش یافته ولی تا 69 سالگی رشد ناخن در مردان اندکی بیشتر است، از این سن به بعد، رشد ناخن در هر دو جنس یکسان می شود.

حاملگی باعث افزایش سرعت رشد و سوء تغذیه باعث کاهش آن می شود. بعضی از بیماریهای شدید نیز باعث اختلال در رشد یا ایجاد ناخن شود از جمله در اوریون و تیفوئید ممکن است فرورفتگی با برجستگی عرضی بر روی ناخن دیده شود.

مراقبتهای کلی از ناخن:
• ناخن نباید به عنوان یک ابزار عمل کند (از جمله باز کردن درب قوطی و...) ناخنهای بلند بیشتر در معرض آسیب هستند، بنابراین بلند کردن زیاد ناخنها ایده خوبی نیست.

• از تیز کردن ناخنها باید اجتناب کرد.

• تماس مکرر با آب می تواند باعث خشکی و آسیب ناخن می شود، ناخنها شکننده شده و انتهای آنها ترک می خورد. در هنگام شستشو خصوصاً با مواد شیمیایی بهتر است از دستکش استفاده شود.

• کوتاه کردن ناخنها باید به گونه ای باشد که گوشه های ناخن را حفظ کرده و خط رویش ناخن را به شکل مستقیم درآورد. کوتاه کردن غلط ناخنها یکی از علل فرورفتن گوشت به داخل ناخن (in growing nail) است، که باعث نفوذ دردناک بافت اطراف ناخن به کناره های ناخن می گردد.

• یکی از شایعترین مشکلات ناخن، بدشکلی آن است که می تواند نشانه ای از مشکلات داخلی باشد و یا ناشی از بدفرمی خود ناخن باشد، در بسیاری موارد افراد سعی می کنند به شکلی ناخن را با ناخنهای مصنوعی بپوشانند، در حالیکه این مواد می تواند باعث بد شکلی دائمی ناخن شود. در بعضی موارد بدشکلی ناخن ناشی از عفونت قارچی ناخن است. با وجودیکه امروزه ترکیبات ضد قارچی متعددی وارد بازار شده است ولی بعضی از عفونتهای ناخن به درمانهای معمول مقاوم هستند.

• مواد پاک کننده قوی یا قلیاها می تواند ناخن را دچار نرمی و تخریب تدریجی کند. حلالهای آلی و روغن موتور نیز می تواند باعث نرم شدگی صفحه ناخن شود. روغنهای معدنی باعث اونیکولیز (جدا شدن ناخن از بستر) و ضخامت زیر ناخن شود.

• عفونت کنار ناخن (پارونیشیا) به وسیبه عوامل میروبی متعددی ایجاد می شود. افراد شاغل در آشپزخانه، باغبانها، کشاورزان و نوازندگان پیانو مستعد ابتلا به این بیماری هستند. فرم حاد آن اغلب در قصابها دیده می شود.

• ناخنها بهتر است با صابون و برس تمیز شوند. مانیکور شدید و عقب زدن کوتیکول ناخن و نظافت کنار ناخن با وسایل آلوده ممکن است باعث عفونت حاد یا مزمن بافت کنار ناخن می شود.

• گوشه کردن کنار ناخن که در واقع شکسته شدن بخش سطحی پوست است به دلیل خشکی و خیس شدن زیاد دست حین کار و شستشو و یا به علت ناخن خوردن ایجاد می شود. بهتر است از دستکش های کار استفاده شود و توسط کرمهای مرطوب کننده می توان از ایجاد آن پیشگیری کرد.
دکتر محمد علی نیلفروش زاده

درمان لیزری ضایعات عروقی

درمان لیزری ضایعات عروقی طی 20 سال گذشته پیشرفت کرده است که اولین با توسط اندرسون و پریش در سال 1980 مطرح شد. چندین لیزرهای بر این شکل وجود دارد که بر اساس فتوتدمولیز انتخابی آنها متفاوت است.

این سیستم های لیزری بطور اختصاصی بر کروموفور اثر می کنند. بافت هدف (کروموفور) در مورد ضایعات عروقی، اکسی هموگلوبین داخل عروق هستند که تخریب حرارتی بطور وسیعی باعث محدود شدن عروق جلدی می شود. لیزرهای اولیه لیزرهای با موج مداوم بودند Continous wave) - CW) این لیزرها آْسیب به ساختمانهای عروقی را محدود نمی کند و باعث بروز اسکار می شود. 585nm (PDL) pulsed dye laser، مهمترین لیزر مورد استفاده در درمان ضایعات عروقی جلدی مادرزادی و اکتسابی است. این لیزر غالباً بهبودی عالی کلینیکی را با کمترین بروز اسکار به همراه دارد. بطور کلی انواع لیزرهای موثر در درمان ضایعات عروقی شامل:

1- لیزر آرگون:
لیزر آرگون CW اولین سیستم لیزر مورد استفاده در درمان تلانژکتازی بود. این لیزر نور آبی سبز از خود متسع می کند که 80% این امواج طول موج 488-541nm دارند.اگرچه انرژی این لیزر توسط اکسی هموگلولین جذب می شود ولی به درجاتی ملانین اپیدرم و درم را نیز درگیر می کند و بنابراین با تغییرات رنگدانه ای و فیبروز پس از درمان همراه است و برای افراد با پوست تیره مناسب نیست.

2- Argon – pumped tunable dye laser) - APTDL)
که طول موجی بین 488-638nm دارد و بر هموگلوبین اثر می کند. ان لیزر نیز با عوارضی جانبی از جمله اسکار هیپرتروفیک و تغییرات رنگدانه ای همراه است. ولی به نسبت لیزر PDL، پورپورا و هیپرپیگمانتاسیون کمتری دارد و بعضی بیماران ممکن است این نوع لیزر را ترجیح دهند.

3- لیزر (Potassium titanyl phosphate crystal laser)
این لیزر از منبع Nd:YAG1064 از درون کریستال KTP خارج می شود. طول موج آن 532nm است و حداکثرجذب آن توسط اکسی هموگلوبین انجام می شود که اختصاصاً برای عروق جلدی مفید است. این لیزر غالباً در درمان تلانژکتازی کاربرد دارد و برای درمان عروق با قطر بزرگ چندین جلسه درمان لازم است. این نوع لیزر نیز مانند APTDL، ادم، درد و پورپوری کمتری دارد ولی اثرات درمانی لیزر PDL دوام بهتری دارد.

4- Copper Vaper and Copper bromide lasers :
این نوع لیزرها نور زرد با طول موج 578nm دارند. این لیزرها خصوصاً در درمان عروق با قطر بزرگ موثر هستند. تلانژکتازی صورت Cherry Angioma و pyogemic granoloma بطور موفقیت آمیزی با این نوع لیزر ها درمان می شوند. البته این لیزرها نیز ملانین اپیدرم و درم را هدف قرار می دهند و باعث تغییرات رنگدانه ای در آنها می شوند. بنابراین مصرف این نوع لیزرها باید در افراد با تیپ پوستی روشن (فیتز پاتریک I یا II) محدود شود سایر عوارض این لیزرها ایجاد دلمه و تاول است که طی 2 هفته از بین می رود .

5- Krypton laser :
این نوع لیزر نور سبز با طول موج 520-530nm و همچنین نور زرد با طول موج 568nm متسع می کند. این نوع لیزر در درمان تلانژکتازی صورت استفاده شده است. غالباً 4-3 هفته یکبار و تعداد جلسات متعدد لازم است. عوارض جانبی آن شامل قرمزی، تورم و تاول و دلمه خفیف است.

6- Flush lamp-pumped PDL:
امواج این نوع لیزر توسط اکسی هموگلوبین جذب می شود. طول موج آن 585nm است. این لیزر درمان تلانژکتازی و درمان ضایعات عروقی با سایزهای متفاوت کاربرد دارد. لیزر PDL درمان استاندارد برای لکه خال شرابی (Port winestain) بوده و می تواند در درمان نوزادان با سن چند هفته به کار رود. همچنین در درمان همانژیوم سطحی نوزادی و ضایعات عروقی اکتسابی مثل تلانژکتازی، Angioma, Pyogenic granuloma استفاده شود. این لیزر همچنین در درمان قرمزی منتشر ناشی از آکنه روزاسه موثر است 80% ضایعات portwine با 10-8 جلسه درمان برطرف می شوند. ضایعات صورت و گردن معمولاً پاسخ سریعتری دارند. عوارض جانبی شامل عوارض جانبی شامل تغییرات رنگدانه موقت خصوصاً در افراد با پوست تیره، تورم و پورپورای موقت که معمولاً 14-7 روز طول می کشد تا بهبود پیدا کند.

7- (IPL-( Intense pulsed light :
کم طول موج 500-1200nm دارد و در درمان انواع ضایعات جلدی عروقی کاربرد دارد. این منبع نوری در درمان port wine stain، همانژیوم و تلانژکتازی کاربرد دارد. البته ضایعات عروقی بادرگیری عروق کوچک موثرتر است. عوارض جانبی شامل قرمزی و پورپورا و موقت است.

دکتر محمد علی نیلفروش زاده

ارتباط سردرد و تهوع و استفراغ

يکي از علائم شايع در افرادي که دچار سردرد مي شوند حالت تهوع و استفراغ است . بارها شده است که بيماران دچار ضربه سر به اورژانس بيمارستان مراجعه کرده اند و از حالت تهوع و يا تهوع همراه با استفراغ شکايت داشته اند . علت اين امر وجود ارتباط بين مراکز مختلف مغزي است . مراکز بسياري از واکنش هاي حياتي انسان در مغز است و براي تهوع و استفراغ نيز نقاط مشخصي در مغز انسان مشخص شده است .

بري مثال فردي که با شکايت از سردردهاي شديد چند وقت يکبار مراجعه مي کند و مي گويد اين سردردها هر 2 ماه يکبار اتفاق مي افتد و هر بار با تهوع و استفراغ و احساس درماندگي شديد همراه است . در اين فرد سابقه طولاني سردرد ، ماهيت دوره اي آن و مشخصات حملات اخير که همراه با پيش درآمدي به شکل يک نقيصه بينائي بوده و به دنبال آن سردرد ، تهوع و استفراغ رخ مي دهد ، تشخيص ميگرن را مطرح مي کند . در اين افراد سابقه وجود ميگرن در فاميل نيز نکته مثبت ديگري به نفع ميگرن است . البته در اين افراد که دچار سردرد ، تهوع و استفراغ هستند بايد وجود ضايعات داخل جمجمه ي نيز بررسي شود . سابقه طولاني مدت اين علائم با توده مغزي منافات دارد .

گاه افراد دچار سردردهاي صبحگاهي و حالت تهوع مي شوند . اگر چه سردردهاي صبحگاهي در برخي از مبتلايان به افزايش فشار خون ديده مي شود ولي معمولآ همراه با فشارهايي بالاتر از فشار خون افراد مبتلا به Hypertension يا پرفشاري خون معمولي است . مثلآ فردي که فشارخون سيستولي 16و دياستولي 10 دارد مبتلا به فشارخون بالا است ولي معمولاً اين فشار باعث سردرد صبحگاهي نمي شود . در هر صورت سردردهاي ميگرن اغلب در بيماران مبتلا به فشار خون شديدتر است .

در کساني که دچار ضربه به سر شده اند وجود تهوع و استفراغ نکته مهمي در شرح حال بيمار است اما زمان وقوع آن مسأله مهم تري است . فردي که روزها بعد از ضربه به سر دچار اين حالت ميشود از فردي که بلافاصله دچار اين حالت مي شود وضعيت وخيم تري دارد

عوامل مؤثر در بروز سردرد

تغذیه

تحقیقات نشان می دهد، یك چهارم از افراد مبتلا به سردرد ،در اثر مصرف بعضی مواد غذایی به این عارضه دچار می شوند. مواد تشكیل دهنده این مواد غذایی موجب تحریك نورون های عصبی و رهایی نئوروترانس میتر و عاقبت بروز سردرد می گردد.

در این قسمت به ذكر بعضی از این مواد اشاره می كنیم :

تیرامین :

این ماده جزو گروه آمین ها(تركیبات آلی حاوی نیتروژن ) است. ماست ،سرشیر ، پنیر ، سس سویا ، جگر ،مخمر آبجو و مشروبات الكلی جزو این گروه اند .

نیتریت ها :

این ماده به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شود و از تغییر رنگ و طمع مواد جلوگیری می كند. مواد غذایی حاوی نیتریت عبارتند از : انواع كنسروها ،ماهی ، گوشت و سوسیس دودی شده و گوشت گاو نمك زده .

گلوتامات مونوسدیم :

این ماده افزودنی ،MGS نامیده می شود و یكی دیگر از عوامل بروز سردرد به شمار می رود .این ماده همچنین به نام HPP پروتئین گیاهی هیدرولیز شده و طعم دهنده طبیعی معروف است.

آجیل ،چیپس ،انواع سس ها ،غذاهای چینی ،رژیمی و منجمد حاوی این مواد هستند .

ویتامین ها :

مصرف بیش از حد ویتامین های A , B و به ویژه اسید نیكوتینیك (ویتامین محلول در آب از گروه ویتامین های B می تواند باعث بروز سردرد شود) .

آب :

كاهش آب بدن ،یكی از عوامل اصلی ایجاد سردرد ،به خصوص میگرن است .مصرف مشروبات الكلی ،فعالیت های ورزشی درتابستان و بیماری هایی نظیر تب و اسهال موجب كاهش میزان آب بدن و نهایت بروز سردرد می شود .

كافئین :

این ماده نافذ و تأثیر گذار به دلیل خاصیت افزایش جذب روده ای داروها ، تكسین دهنده دردهاست. كمبود این ماده در بدن به مدت 8 تا 16ساعت بعد از آخرین مصرف ، موجب بروز سردرد ،هنگام صبح بعد از بیدار شدن و در پایان كار روزانه می شود .

كافئین محركی ست كه بر روی قلب ،ریه ،رگ های خونی ، ماهیچه ها، معده ، كلیه ها و متابولیسم بدن تأثیرمی گذارد ومصرف بیش از حد آن موجب بروز علائمی نظیر اضطراب ،نگرانی ،ترس و دلهره ، بی خوابی ،خستگی و بی حالی ، دردهای ضربانی و فكركردن به امور غم انگیز می شود. مصرف 8 تا 10 فنجان قهوه (1گرم كافئین ) به طور مداوم ،برای بدن مضر است و حتی مصرف 10گرم و یا بیشتر منجر به فوت می گردد .

مواد خوراکی دیگر :

مصرف بعضی از مواد خوراكی نظیر مركبات ،محصولات لبنی ، سویا ، پیاز ، غذاهای چرب ، خوراك دریایی ، مواد مصنوعی شیرین ساز مانند ساخارین و اسپارتام در بعضی از افراد منجر به بروز سردرد می گردد .

داروها

نیتروگلیسیرین (مخصوص بیماران قلبی ) قرص های ضد بارداری ، داروهایی كه برای فشار خون و اتساع رگ های خونی ،استفاده می شود . به عنوان عامل مؤثر در ایجاد سردرد شناخته شده است .
مصرف بیش از حد مسكن ها نه تنها تأثیری در بهبودی سردرد ندارند بكله اثر داروهای دیگر را هم خنثی می كنند .

سردردهای واكنشی

اكثر افرادی كه از سردرد رنج می برند از قرص های مسكن نظیر آسپرین ، استامینوفن وارگوتامین استفاده می کنند.این در حالی است كه مصرف بیش از حد این داروها نه تنها از میزان درد نمی كاهد بلكه آن را تشدید هم می كند .

در سال 1982 دانشمندان برای اولین بار ، تحقیقی را بر روی افراد مبتلا به سردرد انجام دادند ، آنها افراد را به چهار گروه تقسیم كردند. گروه اول از قرص ضد افسردگی (آمی تریپتیلین ) گروه دوم از مسكن و آمی پیتیلین و گروه سوم ازمسكن استفاده كردند . گروه چهارم هیچ دارویی را مصرف نكردند .حدود یك ماه بعد ، نتایج این تحقیق اعلام شد : گروه اول 70 درصد ، گروه دوم 30 درصد ،گروه سوم 18 درصد و گروه چهارم 43 درصد از بهبودی خود را باز یافتند .

بعد از كسب این نتایج ،دانشمندان دریافتند كه مصرف بیش از حد مسكن ها نه تنها تأثیری در بهبودی سردرد ندارند بكله اثر داروهای دیگر را هم خنثی می كنند . پژوهشگران به تازگی هم ، این تحقیق را بروی مبتلایان به سردردهای مزمن كه دربیمارستان بستری بودند ، انجام دادند ، 77 درصد ازبیماران با قطع مصرف مسكن ها حالشان رو به بهبودی رفت و دیگر هیچ علائمی از سردرد درآنها دیده نشد .

خواب و خوراك

پژوهشگران با تحقیق بر روی 2000 نفر از افراد مبتلا به میگرن ، به این نتیجه رسیدند كه پرهیز از غذا به مدت 5 ساعت در روز و 13 ساعت طی شب ، یكی دیگر از عوامل بروز سردرد به شمار می رود . علت اصلی آن هنوز مشخص نیست . اما دانشمندان گمان می كنند ،تغییر میزان نئوروترانس میترس و یا كاهش قند خون كه باعث انبساط رگ ها می شود از عوامل ایجاد این عارضه اند . كم خوابی ، یا بیش از حد خوابیدن هم منجر به بروز سردرد در بعضی از افراد مستعد می شود .

عوامل محیطی

فعالیت هایی را كه در طول روز انجام می دهید ،‌یا مكان هایی كه بیشتر وقتتان را در آنجا می گذرانید ،به عنوان یكی دیگر از عوامل ایجاد كننده سردرد شناخته شده اند.

استنشاق گاز و مواد سمی نظیر بنزین ، تتراكلرید كربن ، مونواكسید كربن ،‌سرب و تربانتین وعوامل دیگر مانند سرو صدا ، نورهای درخشان و مطالعه زیر نور فلورسنت از آن جمله اند. مطالعه زیاد و خیره شدن به صفحه كامپیوترهم موجب خستگی ماهیچه های حركت دهنده چشم و نهایت بروز سردرد می شو د. ناروآنگل گلاكوما یكی از بیماری های نادر چشم است كه باعث بروز درد در نواحی دور چشم ،پیشانی و گیجگاه می شود .در صورت احساس درد در این نواحی ،با یك چشم پزشك مشورت كنید .

عوامل دیگر

فعالیت های ورزشی نظیر تنیس ،هندبال ،دویدن و طناب زدن به دلیل كاهش قند خون ،مصرف بیش از حد دخانیات و تغییرات آب و هوایی به علت دگرگونی مواد شیمیایی در بدن ،از عوامل بروز سردرد در افراد مستعد شناخته شده است

خطر میگرن در دوران بارداری

پژوهشگران می‌گویند میگرن در بارداری ممکن است احتمال سکته مغزی، بیماری قلبی، لخته‌شدن خون در رگ‌ها و سایر مشکلات عروقی حاملگی را افزایش دهد.

به گزارش هلث‌ دی‌نیوز یک بررسی جدید در آمریکا نشان می‌دهد که زنانی که در حین بارداری دچار میگرن می‌شوند، ممکن است نسبت به زنان دیگر 15 بار بیشتر دچار سکته مغزی، دوبرابر بیشتر دچار حمله قلبی ‌و سه برابر بیشتر دچار لخته خونی و سایر مشکلات عروقی در حین بارداری شوند.

دکتر چریل بوشنل، متخصص اعصاب در مرکز پزشکی فارست باپتیست و سرپرست این پژوهش در بیانیه‌ای خبری در این مورد گفت: "مراقبت درست پیش از زایمان برای پیشگیری از این عوارض ضروری است. زنان دچار میگرن شدید یا مداوم در حین بارداری باید به عوامل خطرسازی مانند فشار خون بالا،‌ کلسترول بالا، دیابت، سابقه لخته خون،‌ بیماری قلبی و سکته‌های مغزی توجه داشته باشند."

این پژوهشگران همچنین دریافتند که زنان 35 ساله و بالاتر با احتمال بیشتری ممکن است در حین بارداری دچار حملات میگرنی شوند. زنان 40 ساله و بالاتر نسبت به زنان کمتر از 20 سال، 2.4 برابر با احتمال بیشتر ممکن است دچار میگرن در حین بارداری شوند و زنان سفیدپوست هم نسبت به سایر نژادها با احتمال بیشتری دچار میگرن بارداری می‌شوند.

بوشنل گفت: "بررسی‌های قبلی نشان داده‌اند میگرن، به خصوص میگرنی که با اورا - تغییرات بینایی پیش از شروع سردرد، همراه است، با سکته مغزی و بیماری قلبی در زنان ارتباط دارد. این بررسی ارتباط میان این دو را بیشتر ثابت می‌کند."

خانم بوشنل و همکارانش در این بررسی 33956 نفر را که در آنها تشخیص میگرن داده شده بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. این یافته در شماره این هفته نشریه پزشکی بریتانیا (BMJ) منتشر شده است.

حدود 26 درصد زنانی که در سن تولید مثل قرار دارند، حملات سردرد میگرنی را تجربه می‌کنند. بوشنل گفت: "در حالیکه میگرن برخی از زنان در هنگام بارداری تسکین پیدا می‌کند، در بعضی از زنان دیگر حملات میگرن مکررتر و شدیدتر می‌شود. دلیل اینکه چرا حملات شدید میگرن به سکته مغزی و بیماری عروقی می‌انجامد،‌ روشن نیست، اما ممکن است یک علت عدم جبران بدنی کافی در این زنان در مقابل فشارهای عروقی باشد که به طور طبیعی در حین بارداری رخ می‌دهد." در حین بارداری حجم خون، حجم ضربه‌ای خون تلمبه‌شده از قلب و ضربان قلب بالا می‌رود.

بوشنل افزود: "جدا از این که علت این رابطه چه باشد، میگرن فعال در حین بارداری را باید به عنوان یک عامل بالقوه برای ایجاد بیماری عروقی به حساب آورد."

همشهري‌آنلاين

عوامل برانگیزاننده سردرد میگرنی از فردی به فرد دیگر متفاوت است،‌ اما پژوهشگران برخی از عوامل محرک رایج را شناسایی کرده‌اند

از جمله عوامل شایع برانگیزاننده میگرن می‌توان به اینها اشاره کرد:

* خواب بیش از حد یا خواب کمتر از حد معمول.
* نخوردن مرتب وعده‌های غذایی.
* تحریک بیش از حد حسی،‌ از جمله سروصدای بیش از حد بلند،‌ بوهای خیلی تند،‌ نورهای بیش از حد درخشان.
* تغییرات هورمونی.
* استرس.
* تغییرات آب و هوایی.
* تغییرات در میزان مصرف نوشیدنی‌های کافئین‌دار.
* آسپارتام،‌ یک شیرین‌کننده مصنوعی.
* افزودنی‌های غذایی مانند تیرامین،‌ مونوسدیم گلوتامات یا نیترات‌‌ها

تحقيقات درباره ميگرن بسياري از باورهاي عمومي درباره آن را مورد ترديد قرار داده است. شواهد فزاينده حاكي‌از آن است كه تقريبا تمام موارد سردردهايي كه به سينوس‌ها نسبت داده مي‌شوند، در واقع سردردهاي ميگرني هستند؛ در نتيجه مصرف داروهاي ضداحتقان (پرخوني مخاط) يا آنتي‌بيوتيك‌ها اين سردردها را تسكين نمي‌بخشد.

خوشبختانه در حال حاضر داروهاي بسياري در دست است كه يا از حمله ميگرن جلوگيري مي‌كنند يا باعث فروكش‌كردن سردرد آغاز‌شده مي‌شوند.درمان ميگرن در دو دهه اخير راهي طولاني را پيموده است و بنابراين كساني كه فكر مي‌كنند مبتلا به ميگرن هستند بهتر است به متخصص مغز و اعصاب سري بزنند و در صورت تشخيص قطعي از درمان هاي موثر موجود استفاده كنند.

بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه تنها نيمي از مبتلايان به ميگرن "كلاسيك" از منافع داروهاي جديد بهره مي‌برند. اگر تعداد افرادي كه سردرد خود را به عارضه سينوس‌هايشان نسبت مي دهند به افراد قبلي اضافه كنيم، تعداد افراد دچار ميگرن كه درمان مناسب دريافت نمي‌كنند به دو برابر مي رسد.

سازمان جهاني بهداشت(WHO) ميگرن را در رده ناتوان‌كننده‌ترين بيماري‌هاي انساني قرار مي‌دهد. حدود 28 ميليون آمريكايي از چنان ميگرن شديدي رنج مي‌برد كه باعث مي‌شود موقتا كاركردشان در محل كار يا خانه مختل شود. چندين ميليون نفر ديگر هم اشكال خفيف‌تر ميگرن را تجربه مي‌كنند.
ميگرن عارضه‌اي بيشتر از سردرد صرف است. درد ضربان‌دار ميگرن كه معمولا در يك طرف سر بروز مي‌كند اغلب با تهوع، استفراغ و حساسيت شديد به نور همراه است و فرد احساس يك ناخوشي عمومي مي‌كند.

علاوه براين افراد ممكن است دچار گرفتگي بيني، تاري ديد، اسهال، دردهاي چنگه‌اي شكم، احساس غيرطبيعي گرما يا سرما، اضطراب، افسردگي، تحريك‌پذيري و ناتواني در تمركز شوند.اغلب مبتلايان به شكل شديد بيماري بدون درمان نمي‌توانند حتي از عهده انجام ساده‌ترين كارها برآيند و بايد به تختخواب پناه ببرند تا حمله سردرد پايان يابد.پس از حمله هم مبتلايان اغلب احساس خستگي، تحريك‌پذيري، بيقراري يا افسردگي مي‌كنند، هرچند كه برخي‌ها هم احساس سرزندگي و پرانرژي بودن غير معمولي مي‌كنند.

حدود چهار درصد كودكان پيش از بلوغ ميگرن دارند. پس از بلوغ اين ميزان تا 6 درصد در مردان و 18 درصد در ميان زنان افزايش مي يابد و بعد به تدريج تا 40 سالگي شيوع ميگرن كاهش مي‌يابد.
ميزان بالاتر شيوع ميگرن در ميان زنان با نوسانات ميزان هورمون جنسي زنانه يا استروژن ارتباط داده شده است؛ كاهش ميزان استروژن در پيش از قاعدگي ماهانه باعث تحريك بروز ميگرن قاعدگي مي‌شود، كه نسبت به اشكال ديگر ميگرن شديدتر و طولاني‌مدت‌تر است. اين نوع ميگرن معمولا در بارداري كه سطح استروژن بالاست فروكش مي‌كند و با يائسگي و پايان نوسانات هورموني پايان مي‌پذيرد.

گرچه مدتها اعتقاد براين بود كه ميگرن يك سردرد عروقي اوليه است كه نتيجه انقباض و بعد گشادشدن عروق‌خوني در سر است، در حال حاضر آن را ناشي از تغييرات عصبي در مغز و آزادي مواد پپتيدي عصبي-التهابي مي‌دانند كه به نوبه خود باعث انقباض عروقي مي‌شوند. سردرد اغلب قبل از اينكه رگ‌ها گشاد شوند شروع مي‌شود. اين پپتيد‌هاي التهابي رشته‌هاي عصبي را حساس مي‌كنند و در نتيجه آنها به تحريكات معمول مانند ضربان نبض عروق واكنش نشان مي‌دهند و باعث درد ميگرني مي‌شوند.

برخي افراد پيش از سردرد علائمي بينايي، حسي يا حركتي را تجربه مي‌كنند كه براي كمتر از يك ساعت طول مي كشد. اين علائم شامل ديدن جرقه‌هاي نوراني، بي‌حسي در دست، سرگيجه و ناتواني در سخن گفتن است. افرادي كه اين علائم را تجربه مي‌كنند بر اساس يافته‌هاي منتشر شده در شماره اين ماه نشريه انجمن پزشكي آمريكا(JAMA) دو برابر بيشتر در معرض خطر بيماري قلبي-عروقي هستند.

گاهي ميگرن در برخي خانواده‌ها بيشتر ديده مي شود.دو ژن شناسايي شده‌اند كه جهش در هركدام انها با اين ميگرن‌هاي خانوادگي ارتباط دارد.

گر چه شكل كلاسيك ميگرن معمولا با بيماري‌هاي ديگر اشتباه نمي‌شود، سردرد ميگرني در اغلب موارد به اشتباه به سردرد ناشي از تنش يا مشكل سينوس‌ها نسبت داده مي‌شود احتمالا به اين خاطر كه ميگرن هم مي‌تواند باعث پرخوني و گرفتگي بيني، فشار و درد در پيشاني، زير چشم‌ها، و ناراحتي در هر يك از دو طرف صورت شود.

رسيدن به تشخيص درست

يك بررسي بوسيله دكتر اريك اكراس در آريزونا نشان داد كه 90 درصد افرادي كه سردرد خود را به سينوس‌هايشان نسبت مي‌دادند در واقع به ميگرن مبتلا بودند.اين افراد پيش از آن كه تشخيص صحيح بيماريشان داده شود و دردشان با درمان مناسب تسكين پيدا كند، به طور متوسط به چهار دكتر مراجعه كرده بودند. نه آكادمي آلرژي و آسم آمريكا و نه آ كادمي بيماري‌هاي گوش و حلق و بيني آمريكا چيزي به نام "سردرد سينوسي" را به رسميت نمي‌شناسند؛ تنها هنگام عفونت‌هاي سينوس گاهي سردرد رخ مي‌دهد.

مبتلايان به ميگرن مدت‌هاست كه به اجتناب از خوردن غذاهايي مانند شكلات و پنير كهنه توصيه مي‌شدند. اما شواهد علمي چنداني در حمايت از اين توصيه‌هاي غذايي وجود ندارد. علل شايع‌تر آغاز حمله ميگرن شامل استرس(مثبت يا منفي)،تغييرات آب و هوايي ، خستگي و اختلالات خواب و نيز مصرف بيش از حد داروهاي مسكن مي شود.

يافتن علت

براي اين كه عوامل محرك سردرد در شما تعيين شود، تقويمي از وقايع روزنه را نگهداريد، و در آن غذاهايي را كه مي خوريد يا وقايعي كه پيش از شروع سردرد رخ مي‌دهد را ثبت كنيد. اگر زني در سنين بچه‌دار شدن هستيد،مراحل پريود ماهانه‌تان را ثبت كنيد. اگر لازم بود براي تعيين غذاهايي كه حمله سردرد شمار را بوجود مي‌آورند، يك رژيم غذايي حذفي را دنبال كنيد، به اين معنا كه غذاهاي گوناگون را ناگهان قطع كنيد و سپس يكي يكي آنها را به رژيم غذايي‌تان اضافه كنيد و تاثير آنها را بر سردرد خود بسنجيد.

داروهايي مختلفي براي پيشگيري و درمان ميگرن وجود دارند. در صورت عدم تاثير هر كدام آنها داروي ديگر امتحان مي‌شود. اگر گاهگاه حمله ميگرن داريد، استفاده از يك دارو از گروه تريپتان‌ها در شروع سردرد معمولا سردرد را خاموش مي‌كند يا شدت و مدت آن را كاهش مي دهد.

در موارد حملات مكرر ميگرن بهتر است از داروهاي پيشگيري كننده به همراه داروهاي تسكين‌دهنده مانند استامينوفن، آسپيرين، تريپتان‌ها يا مسكن‌هاي شبه‌افيوني مانند كدئين در صورت بروز حمله استفاده كنيد.

از جمله موثرترين داروهاي پيشگيري ‌كننده داروهاي ضدافسردگي سه حلقه‌اي، مسدودكننده‌هاي گيرنده بتا مانند پروپرانولول و داروهاي ضد صرع مانند گاباپنتين هستند. برخي از افراد از تكنيك‌هاي آرامش عضلاني، بازخورد زيستي، و مديريت استرس سود مي‌برند. بررسي‌ها تاثير مفيد مكمل‌هاي ريبوفلاوين، يك از ويتامين‌هاي گروه B ،(چهارصد ميلي‌گرم در روز) را در كاهش حملات ميگرن نشان داده‌است.

شايد مهمترين چيز در خلاصي‌يافتن از ميگرن مراجعه به پزشك باتجربه در تشخيص و درمان ميگرن است.بسياري از بيماران راه را عوضي مي‌روند و گاهي با مصرف بيش از حد داروهايي كه بدون نسخه قابل تهيه است ميگرن خود را بدتر مي‌كنند.برخي ديگر هم پس از مراجعه به يك پزشك و نتيجه نگرفتن فكر مي كنند كه بيماري آنها قابل درمان نيست.

حتي اگر تا چند سال قبل مراجعه به پزشك متخصص هم مشكل شما را حل نكرده باشد، اكنون درمان‌هايي جديد – ونيز دركي بهتر از ماهيت ميگرن – وجود دارد و عاقلانه است كه يك بار ديگر بخت خود را بيازماييد

به جرات می‌توان گفت که تقریباً همه مردم در مرحله‌ای از زندگی خود مبتلا به سردرد می‌شوند.

براساس برخی از آمارها، 90 درصد مردان و95 درصد از زنان در طول حیات خود سردرد را تجربه کرده‌اند.یک سردرد شدید می‌تواند تمامی ابعاد زندگی یک فرد را تحت‌الشعاع خود قرار داده و باعث غیبت در محل کار یا تحصیل شود. علت ایجاد سردرد، تحریک گیرنده‌های حساس به درد در اطراف سر، گردن و درون جمجمه است.

این گیرنده‌ها ممکن است در بیماری‌های مختلفی مثل میگرن، مننژیت، افزایش فشار درون جمجمه و خونریزی مغزی تحریک شوند. شدیدترین سردردها در مننژیت‌های چرکی (سرسام) و تحریکات پرده مغز دیده می‌شود که علت آن گرفتاری تعداد بیشتری از گیرنده‌های حس درد است.میگرن که در راس سردردهای عروقی قرار دارد سالانه هزینه‌های زیادی را در جهت درمان پیشگیری‌کننده به بیماران تحمیل می‌کند. تخمین زده شده که بیش از 70 درصد از موارد مبتلا به میگرن خانم‌ها هستند.

دکتر ابوالفضل نجاران، متخصص مغز واعصاب و استادیار دانشگاه، با بیان اینکه سردرد یکی از شایع‌ترین شکایتی است که بیماران مراجعه‌کننده به پزشکان دارند،‌ در این باره می‌گوید: سردرد یک بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری است و سردردها به سه صورت تظاهر می‌کنند: نوع اول؛ سر درد حاد است که بدون سابقه قبلی و به‌طور ناگهانی ایجاد شده و اگر در گذشته سابقه سردرد در بیمار وجود داشته باشد این سردرد از نظر شدت و کیفیت و محل درد با سردردهای قبلی تفاوت دارد.

وی شایع‌ترین علت سردرد حاد را خونریزی مغزی، بیماری‌های عروقی مغز، التهاب بافت مغزی (انسفالیت) بیماری چشمی مثل آب سیاه (گلوکوم)، تشنج، کشیدن مایع مغزی نخاعی، فشار خون بسیار بالا، تب، مسمومیت با CO و مصرف بعضی از داروها عنوان می‌کند.

دومین دسته سردردهای نسبتا حاد هستند که معمولا سیر نسبتا تدریجی دارند و در مدت چند هفته یا چند ماه بروز می‌کنند. این نوع سردرد اگر در افراد مسن دیده شود و سیر طولانی داشته باشد باید جدی گرفته و بررسی کامل از آن صورت گیرد. دکتر نجاران شایع‌ترین عللی که می‌تواند باعث این نوع سردرد شود را التهاب شریان گیجگاهی، ‌تومور مغز، ‌آبسه مغزی، ‌خونریزی لب، ‌افزایش فشار داخل جمجمه (پود و تومور) گرفتاری عصب سه قلو و عصب نهم، ‌فشار خون، دردهای غیرمعمول صورت، بیماری‌های مزمن ریه و کم کاری تیروئید برشمرد. نوع سوم سردرد، ‌سردردهای مزمن است که سالیان سال وجود داشته و گاهی نیز حملات سردرد آن باعث ناراحتی و ناتوانی بیمار شده ولی سیرخوش خیم دارد.

‌سردردهای عصبی، میگرن، سردردهای خوشه‌ای، ‌بیماری‌های ستون فقرات گردنی، سینوزیت و بیماری‌های دندان از جمله شایع‌ترین علل سردردهای مزمن است. این متخصص مغز و اعصاب درخصوص درمان سردرد می‌گوید: درمان سردرد بستگی به‌علت آن دارد به‌عنوان مثال سردرد ناشی از مننژیت با تجویز داروهای آنتی بیوتیک مناسب و انجام عمل جراحی در اثر سردردهای ناشی از تومور از روش‌های درمانی سردردهاست. وی درخصوص سردردهای عصبی و میگرن ابراز کرد: یک سری عوامل زمینه ساز وجود دارد که برای پیشگیری از این نوع سردردها باید عواملی مانند استرس، خستگی، گرسنگی و نور زیاد را به حداقل رساند.

میگرن، سردرد دوره‌ای

میگرن یکی از شایع‌ترین علل مراجعه افراد به پزشکان است و بعد از سردرد تنشی شایع‌ترین نوع سردرد در همه جوامع بشری به شمار می‌رود. به‌طوری که12 تا15 درصد مردم جهان از آن رنج می‌برند. میگرن سردردی است دوره‌ای با زمینه ارثی و خانوادگی که در کودکی، نوجوانی و یا اوایل بزرگسالی آغاز می‌شود ولی اوج پیدایش نشانه‌های آن، در سنین20 تا35 سالگی است.

آمار نشان می‌دهد که میانگین سن شروع میگرن در زنان ایرانی24 سالگی و در مردان، 22 سالگی است. میگرن در خانم‌ها شیوع بیشتری دارد و نسبت ابتلای زنان به مردان 3‌‌‌به یک است. ولی در پسربچه‌ها بیشتر از دختربچه‌ها دیده می‌شود. آمار نشان می‌دهد، در ایران4/84 درصد افراد مبتلا به میگرن را خانم‌ها و6/15 درصد از آنها را آقایان تشکیل می‌دهند. در میگرن میزان درد از خفیف تا شدید متغیر بوده و ممکن است با یک یا چند نشانه از قبیل گریز از روشنایی، گریز از صدا، گزگز اندام‌ها، احساس ضربان در سر، تهوع و استفراغ، اختلال خواب و افسردگی همراه باشد. سردرد با فعالیت تشدید می‌شود و با افزایش سن، دفعات و شدت آن کاهش می‌یابد.به‌طور معمول میگرن تا30 الی40 سالگی ادامه پیدا می‌کند و اولین علائم میگرن به ندرت بعد از50 سالگی رخ می‌دهد. شروع سردرد می‌تواند از ناحیه گیجگاهی، پیشانی یا پشت سر باشد.

گاهی بیمار نمی‌تواند نقطه خاصی را برای آغاز درد بیان کند ولی در بیشتر موارد در این بیماری درد در یک نیمه سر وجود دارد و تنها در30 درصد موارد سردرد دوطرفه است. گاهی نیز درد در پشت چشم‌ها احساس می‌شود. طول مدت سردرد از4 تا72 ساعت متغیر است. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند هنگام شروع درد با یک دستمال سر خود را محکم ببندند که این مسئله در بهبودی سردرد آنها مؤثر است. میگرن در هنگام حاملگی، در85-75 درصد موارد خودبه‌خود بهبود می‌یابد و گاهی فقط هنگام پریود ماهانه بروز می‌کند.

انواع میگرن

بی خوابی، استرس‌های روحی، بوهای تند وتحریک کننده، برخی ادکلن‌ها، بعضی غذاها و استحمام طولانی مدت به آغاز سردرد منجر می‌شود. افراد میگرنی شخصیتی وسواسی و تحریک پذیر دارند و در برابر استرس آسیب پذیرتر از دیگران هستند.گاهی در روزهای پیش از آغاز سردرد میگرنی، فرد به یکی از حالات زیر مبتلا می‌شود: کم اشتهایی، پراشتهایی، تمایل به خوردن خوراکی‌های خاص، زود عصبانی شدن‌ خوشحالی بی‌مورد، اختلال در خواب، خمیازه کشیدن پی در پی و آروغ زدن.سردردهای میگرنی به دو نوع مهم تقسیم می‌شوند:

میگرن با «او را» (پیش درآمد)

اینگونه سردرد که میگرن کلاسیک نیز نامیده می‌شود بیشتر جنبه ارثی دارد. ابتدا «اورا» و سپس سردرد بروز می‌کند. «اورا» نشانه‌های عصبی برگشت پذیری هستند که به‌دلیل اسپاسم عروق مغزی پدید می‌آیند و به گونه‌های مختلفی توسط فرد بیان می‌شوند. مثلاً به‌صورت تار شدن دید، پیدایش لکه‌های سیاه یا پدیدار شدن خطوط نورانی زیکزاکی در جلوی چشم‌ها بروز می‌کند. «اورا» در اندام‌ها به‌صورت گزگز یا کرختی و سنگینی یک نیمه بدن بروز می‌کند. گاهی نیز می‌تواند به‌صورت سرگیجه و اختلال تکلم، خود را نشان دهد.

در پی «اورا» که مدت آن 5‌تا30 دقیقه است سردرد خفیف تا شدیدی بروز می‌کند که به‌طور معمول در یک نیمه سر متمرکز است و در بیشتر موارد با احساس ضربان درون سر همراه است و گاهی شدت آن به اندازه‌ای می‌رسد که بیمار باید همه کارهای خود را کنار گذاشته و به مکان تاریک و ساکتی پناه ببرد. در این بیماری معمولاً پس از خوابیدن، سردرد برطرف می‌شود. در برخی گونه‌های مقاوم بیماری ممکن است بیمار چندین روز از سردرد رنج ببرد و اقدامات دارویی به او کمکی نکند.

میگرن بدون «اورا»

این نوع میگرن شایع‌ترین نوع میگرن است که جنبه ارثی آن کمتر است و بیشتر در بیماران بالای40 سال رخ می‌دهد. نشانه‌های بالینی این نوع میگرن، با میگرن کلاسیک تفاوت چندانی ندارد و اقدامات درمانی آن نیز مانند میگرن با پیش درآمد است.بعد از متوقف شدن سردرد میگرنی، فرد احساس خستگی و درد عضلانی می‌کند و به استراحت احتیاج دارد.

پیشگیری و درمان میگرن

پیشگیری از میگرن با داروها و توصیه‌های غیردارویی امکان‌پذیر است.عوامل مختلفی سبب پیدایش سردرد میگرنی می‌شود و فرد میگرنی باید از آنها بپرهیزد مانند: مصرف قرص‌های ضدبارداری، عطر و ادکلن‌های تند، اختلال خواب (بی خوابی، پرخوابی و یا از خواب پریدن)، استرس، غذای چرب، مشروبات الکلی، پنیر مانده، سُس، شکلات، گوجه‌فرنگی، پیاز و پیازچه، ضربه‌های شدید و ناگهانی به سر، رفتن به مکان‌های شلوغ، استحمام طولانی، هوای گرم، رفتن به محیط‌های بسیار روشن (روزهای برفی) و مصرف برخی داروها. تجویز داروها به‌منظور پیشگیری از بیماری میگرن، تا حد زیادی به سلیقه و تجربه پزشک و فرکانس حملات میگرن بستگی دارد. به‌عنوان مثال اگر فردی در سال فقط دوبار دچار سردرد میگرنی شود لازم نیست که به‌مدت طولانی از داروهای پیشگیری‌کننده استفاده کند. تعداد داروهای پیشگیری‌کننده از میگرن بسیار زیاد است ولی به‌طور کلی برای بیمارانی که هر 2 تا 3ماه یک بار دچار میگرن می‌شوند، می‌توان درمان دارویی را آغاز کرد.

هر گونه مسکنی ممکن است در آغاز سردرد تجویز شود ولی در هر بیمار یک نوع مسکن مؤثر واقع می‌شود. برای رفع حالت تهوع نیز درمان خوراکی یا عضلانی ضد‌استفراغ توصیه می‌شود. گاهی گذاشتن پارچه خنک یا کیسه آب سرد روی سر نیز مفید واقع می‌شود. در هر حال، توصیه پزشکان رشته‌های مختلف در مورد میگرن از این قرار است:در نخستین گام باید از داروهای ضد‌التهاب غیراستروئیدی (NSAID) استفاده شود که مطمئن‌ترین آنها آسپرین و ایبوپروفن است که بدون نسخه به فروش می‌رسد.

در تحقیقات انجام شده، شواهدی که از تأثیر استامینوفن بر رفع میگرن دلالت کند، دیده نشده است.تهیه‌کنندگان این توصیه‌ها می‌گویند مردم باید بدانند که همه مسکن‌ها برای رفع میگرن مفید نیستند.اگر آسپرین و ایبوپروفن روی بیماری تأثیر نکرد، پزشکان باید به سراغ داروهای مخصوص میگرن مانند تریپتان‌ها و یا افشانه بینی (دی. اچ.‌ای) بروند.اگر بیماران دچار حالت تهوع یا استفراغ باشند، باید داروهای غیرخوراکی در این مورد به کار گرفته شود. حالت تهوع و استفراغ را نیز باید به‌طور مستقیم درمان کرد.افرادی که میگرن‌های مکرر دارند، باید برای درمان‌های پیشگیرانه مورد ارزیابی قرار گیرند. معمولاً بیمارانی که 2‌مورد یا بیشتر سردرد میگرنی دارند، که در ماه سه روز یا بیشتر به طول می‌انجامد؛ کسانی که بیش از 2 بار درهفته دارو مصرف می‌کنند و یا حالت‌های غیرمعمول میگرنی مانند پیش علامت‌های دیداری (اورا) دارند، مناسب‌ترین افراد برای درمان‌های پیشگیرانه هستند.

افراد مبتلا به میگرن باید به‌طور فعال در تهیه برنامه درمانی خود شرکت داشته باشند. این افراد باید سردردهایشان را ثبت کنند و عواملی را که باعث تحریک سردرد آنان می‌شود، شناسایی و از آنها پرهیز کنند.در رهنمودهای مربوط به میگرن، الکل، شکلات، غذاهای محتوی مواد افزودنی (ام. اس.‌جی، تیرامین یا نیترات‌ها)، کمبود خواب، اضطراب، فشارروحی و عطر به‌عنوان شایع‌ترین محرک‌ها به شمار می‌روند.

رژیم غذایی در مبتلایان به میگرن

بعضی از غذاها ممکن است در پیدایش سردردهای میگرنی دخالت داشته باشند، از آنجا که ‌مصرف برخی غذاها همچون سوسیس، ‌ژامبون، شکلات و بعضی از پنیرها در پیدایش سردرد نقش دارد لذا توصیه می‌شود، بیماران از این نوع غذاها و یا سایر غذاهایی که باعث تشدید درد آنها می‌شود، خودداری کنند. موادغذایی بر الگوی سردردهای میگرنی مؤثر است ولی بیش از آنکه بر تعداد حملات مؤثر باشد، برطول مدت زمان یک حمله تاثیر می‌گذارد و موادی چون پیاز، کاکائو و مرکبات به‌ترتیب بیشترین اثر تشدیدکندگی را دارد. سردرد به‌طور متوسط 50 درصد عامل شکایت اصلی مراجعه‌کنندگان به پزشکان و شایع ترین علت غیبت بچه‌ها از مدرسه و علت اصلی غیبت بزرگسالان هنگام کار است.